O yaz bir cýrcýr böceði ordusu babama karþý bir savaþ baþlattý. Bizim kileri iþgal ettikleri zaman savaþýn fitilini ateþlediler. Babam böcekleri annem kadar kafasýna takmazdý, bu yüzden örümceklere ve bodrum katta yaþayan türlü tüyler ürpertici sürüngene tahammül ederdi. Her çiftlik evinde onlardan olurdu. Köyde yaþýyorsanýz ve sýradan bir hayat istiyorsanýz onlara katlanmalýydýnýz.
     Babam gidip annemle konuþtu:
-Ellen, mademki bunlar burada daha önce yaþýyordu, doðal olan bu ve buna kafaný silkip de karþý çýkamazsýn.
Fakat o bir þehirli kadýndý ve böceklerin savunulmasýna hiç kulak asmadý. Bir cýrcýr böceðinin sadece hamam böceklerinin gürültü çýkaran bir baþka türü olduðunu söyledi. Sadece çenesini hiç kapamayan aptal ve kudurmuþ bir böcek. Þehirde de insanlarýn bir türlü kurtulamadýðý hamam böcekleri tarafýndan istila edilen apartmanlar vardý. Bu gürültü devam ettiði sürece uyumasýnýn imkaný yoktu. Bunu kanýtlamak için de yatmaya gitmeyeceðini söyledi. Kahve içti ve babamýn sigaralarýndan yakýp durdu. Ayný zamanda kanepeyle televizyon arasýnda gidip geldi. Ertesi gün babamý toplanýp gitmekle tehdit etti, bu yüzden babam arabasýný hýrdavatçý dükkanýna uçarcasýna sürdü ve oradan yine uçarcasýna geri geldi. Bir aðýzlýkla ilaç flitinden böcek ilacýný püskürtmeye baþladý. Bodrum katý ve evin tüm katlarýný ilaçladý. Bu iþi bitirdiðinde tüm sorunun sona erdiðini söyledi.
     Ne yazýk ki söylemesi gereken bunun bir baþlangýç olduðuydu. Savaþýmýzýn baþlangýcý, yýkýmýmýzýn baþlangýcý… Zaman zaman o yaza döner ve babamýn bunun bir baþlangýç olduðunu söylemiþ olduðunu hayallerim, çünkü ilaçlamadan sonraki on dört gün boyunca annem çamaþýrhanede ölü cýrcýr böcekleri buldu. Bir havlu ya da çarþafý sallardý, böylece ölmüþ kara cýrcýr böcekleri yerdeki muþambanýn üstüne düþerdi. Bazen kedimiz bir tanesini köþeye sýkýþtýrýr, hokey oynar gibi ezer ve sonra da aðzýna atardý. Babam kedimizin çok yemediði müddetçe cýrcýrböceði yemesinde bir sakýnca olmadýðýný söyledi. Kediyi her beslediðimizde annem bir seferde birkaç tane ölü böcek bulmamýzýn normal olduðunu söyleyen babamdan þikayet ederdi.
     Aradan çok zaman geçmeden canlý cýrcýr böcekleri mutfakta ve banyoda görünmeye baþladý. Annem ölü böceklerin dadanmak için hortladýðýný düþünerek deliye döndü. Fakat babam bunun borulardan gelme ihtimali olan yeni bir sürü olduðunu düþünüyordu. Ýlaç flitini getirdi ve banyonun, tuvaletin altýyla boylu boyunca tüm süpürgeliklere evin tamamý kokana kadar ilaç püskürttü. Daha sonra da kileri tekrar ilaçladý ve dýþarý çýkýp bir ayak geniþliðindeki bir hendek kadar ilacý evin temelinin etrafýna sýktý. Bu sefer bize söylediði söz “O lanet böcekleri tam da eve girdikleri yolun üstünde yok ettim.” oldu.
     Birkaç hafta boyunca ölü cýrcýr böcekleri bulmaya devam ettik. Babam etrafa dört gözle bakmamýzý söyledi.
-Ne kadar çok böceði annenizden saklarsak o kadar iyi olur.
Böceklerden birkaç düzinesini kedimize yedirdim, çünkü durduk yere týrmalayýp ýsýrdýðý için onu sevmiyordum. Bir köpek yavrusu alabilmemiz için ilacýn kediyi öldürmesini umuyordum. Bir ara banyoda ve mutfak lavabosunun içinde ölü cýrcýr böcekleri bulduk. Bunlarýn yeni ölmüþ böcekler mi, kedinin oynayýp terk ettiði böcekler mi olduðunu anlayamadýk. Babam onlarýn yeni öldüðünü göstermek için birkaçýný ortadan ikiye böldü. Sonra da ilacýn kalanýný yeni bir doz yapmak için kullandý. Bir iki hafta sonra babam ölü ve canlý cýrcýr böceklerini tekrar görünce ývýr zývýr kilerini boþaltmaya karar verdi. Burt Amca’nýn kamyonetini ödünç aldý ve yükleri çöplüðün yanýna taþýdý. Daha sonra cýrcýr böceklerinin yuvaya çevirdiðini düþündüðü tomarlarca gazete ve dergiyi ateþe verdi.
     Bir elinde týrmýk, diðer elinde bahçe hortumuyla ateþin baþýnda bekliyordu. Annem onu akþam yemeðine çaðýrmam için beni dýþarý gönderdiðinde bile ateþi terk etmiyordu. O ateþi terk etmedikçe de annem sofrayý kuramýyordu. Ýki erkek kardeþim de aðlamaya baþlamýþtý. En sonunda annem gitti ve babamý kendisi getirdi. Biz yemeðimizi yerken rüzgar kývýlcýmlarý odun yýðýnýna sýçratmýþtý. Sadece çim biçme makinesinin deposunda benzin vardý, fakat bu yangýný eve ulaþtýracak kadar büyük bir patlama için yeterliydi. Yangýn çatýyý sardýðýnda artýk yapýlacak fazla bir þey kalmamýþtý
     Ýtfaiye kamyonu gittikten sonra annem kardeþlerimi Gail Teyze’ye götürürken evde kalmaya gönüllü olmak gibi bir hata yaptým. Babama, Burt Amca’ya ve daha önce hiç görmediðim iki adama eþyalarý dýþarý çýkarýp yola yýðmalarýnda yardým ettim. Ertesi sabah Burt Amca’nýn kamyonetiyle geri geldik ve her þeyi uzaða taþýdýk. Geceye kadar çalýþtýk, olanlar hakkýnda nerdeyse tek kelime bile konuþmadýk. Babam bizim ve evimiz için bir plan ortaya atmýyordu. Burt Amca elinde bir su þiþesi ile hepimize su sunuyordu, fakat sýra bana geldiðinde kafamý salladým. O an, cýrcýr böceklerinin gürültüsü sessizliðimizi büyütürken savaþ sonrasýnda yangýndan ne kadar az eþya kurtardýðýmýza bakýyordum.