ne yalanmýþ diline dolanan masal
hani mehtaba anlatsan
sesine kapýlýrda uyuya kalýr

ben miyim sözlerinde ki kötü çocuk

bu kadar sitemli bakmamalý bu gözler
olsun be!
bir kötü olmadýðýmýz kaldýydý
onu da as boynuma
sevmenin acý kolyesi olsun

yýrtýlýr gözlerimin perdesi
kirli bir surette tanýþýrým senle
ellerin kirlidir dudaklarýn kirli
kaç yaman sevdayý saklar yüreðin
masumluðuna inandýðým gözlerin
bilmezler temiz temiz bakmasýný

ucu kýrýk bir söze inanýr ya insan
saflýðýmdan deðildir aslýnda
görmeye takati yoktur gözlerin
görür de inanmaz sözlere

kusursuz olmalý ya aþk dediðin
tek bir þüphe kalmaz fikrinde
güvenirsin sevilene
sanki çelik kasaya kitlemiþtir yüreðini
öyle deðildir aslýnda
en yakýn sahilde
taþ sektiren çocuklar gibi fýrlatýp atmýþtýr yüreðini
sende inanýrsýn
evde unutmuþum deyince

açýlmaz telefonun iþi vardýr hanýmefendinin
sense alýr baþýný gidersin
bitmeyen umutlara çöreklenmeye
doyamazsýn aþk kýrýntýlarýný yemeye
oysa zalimin oðlu
hamuduyla götürür
sana buruk bir buse kalýr
sende sevildim sanýrsýn

san çocuðum
nasýl inandýysan öyle san
yalandýr nasihatler
görme gerçekleri
þayet denk gelse hakikatin bir ucu
kör olaydým da
görmeyeydim
dersin