Bir gece vakti çýplak ayaklarýmla yürüyorum zifiri karanlýkta, caným acýyor ayaklarýma ne olduðunu bilmediðim þeyler batýyor.Ýçimden birþeylerin süzüldüðünü hissediyorum.Eðilip bakýyorum kan kaplýyor heryeri, düþerim sanýyorum ve yürüyemiyorum korkudan. Korkuyorum çünkü geri kalkamamak ürkütüyor beni boðuk sesler duyuyorum boþ sokaklarda, bir gölge beni takip ediyor sanki; ürküyorum herþeyden önüme kedi yavrularý çýkýyor, onlarýn bile bana zarar verebileceðini sanýyorum. Küçük çýðlýklar atýyorum, koþmaya baþlýyorum sonra bir gölge benimle birlikte koþuyor o koþtukça ben hýzlanýyorum, baðýrýyorum aðýz dolusunca. Ortalarda kimse yok hiçkimseye sesimi duyuramýyorum.Duyuramadýkça daha çok baðýrýyorum. Koþacak dermaným kalmadý artýk koþamýyorum.Baðýrmaya çalýþýyorum ses yok, nefes yok. Ayaðým takýlýyor yere düþüyorum.Bu hýrçýn gecenin ortasýnda tek baþýmayým.Aðlamaya baþlýyorum sokak ortasýnda. Yalnýzlýk cirit atýyor ses yankýlanýyor bu soðuk yerde.Kendime gelmeye çalýþýyorum kafamý kaldýrýyorum bir ezan sesi duyuluyor gözlerimi açýyorum bu sabah ezanýydý.ALLAH'ým sana þükürler olsun diyorum.Bu bir kabustu.