Günlerden bir gün, ülkelerden bir ülke,
Karar vermiþ birden, demiþ satýlsýn herþey deðerince.
Çok sevinmiþ bu habere halk zengin olacaz bizde diye,
Baþlamýþlar satmaya, ne gerek var düþünmeye.
Evi satmýþlar, iþi satmýþlar, suyu satmýþlar,
Hatta günü gelmiþ çocuklarýný bile satmýþlar.
Bakmýþlar satacak kalmamýþ elde birþey.
Demiþler "harfleri" satalým doyursun karnýný her birey.
Gel vatandaþ koþ, her harf bir para,
Ne gerek var düþünmeye,sende al düþme dara.

Bakmýþlar sonra bir sorun var bu iþte,
"Aþk" ta üç para "Bok" ta bu görünüþte.
Düþünmüþler, taþýmýþlar, demiþler olmaz öyle,
"Bok" beþ harfli olsun, ona "Dýþký" diyelim þöyle.
Gün geçmiþ yýl geçmiþ heryer olmuþ bok,
Hayat olmuþ bombok ama þuna bakýn ki karýnlar tok.

Eh bir kýssadan hisse var bu iþte,
Dersen ki herþeyi satarým akýtmam bir damla ter.
Seninde ülkende adamlar türer,
Boka deðer biçer aþka beþpara etmez der.