Ýki atlýydý onlar
Erken gelen ölüme kadar
Yeni yetme delikanlý biri
Yirmiikisinde henüz,
Konuþur dobra dobra
Doðru bildiðinden þaþmaz
Esirgemez aðadan beyden sözünü
Her nerdeyse alýr baþýný haksýzlýk eden.
Geyikle yarýþýr,kuþla konuþurdu
O deli dolu sýðmaz kabýna
Sakýnmaz sözünü ki Yadigâr
Baktý mýydý gözüne
Sus pus olur anlardý
Ne demek istediðini Bahtiyar'ýn.
Çok sevdiði bir ozandan kalmýþtý
Daha üç günlükken,
Onun için Yadigâr koymuþtu
Adýný Bahtiyar.
Dayamýþtý ellisine merdiven
Vururdu attýðýný buna raðmen
Gözünden havada uçan kuþu,
Yanarak içi açlýk belasýna diye
Teselli ederdi kendini
Çürütmüþtü bu daðlarda ömrünü gününü
Kurtta, kuþta bulmuþtu
Bulamadýðý sevgiyi dostluðu insanlarda.
Bilirdi karýþ karýþ daðý, taþý,
Bilmediði ise sevdalanmaktý
Bir de bir tas sýcak çorba
Bir kadýn elinden,
Yýllar var ki tek sýcak
Bir mavzer kurþunuydu
Yüreðinin yaný baþýna saplanan
Bir gün aðzýnda cýgarasý
Sararken ayaðýný bir yavru ceylanýn
Vurdular kahpece Bahtiyar'la Yadigâr'ý
Adlarý kaldý þimdi bize yadigâr.