bir hançerse ayrýlýk
seni sýrtýndan vuran aþkýn katili...

ey kaþlarý isyan sevgili
o hançerin kabzasýný sen yaptýn
kýrýlmýþ bir boynuz borusundan
sedef kaktýn üstüne, itinayla...
aþký en dolu yaþadýðýn zamanlarda bile
hep baþka yýldýzlarý kerterez yaptýn...

sedef kaktýn boynuz borusundan hançerinin kabzasýna
bin bir daðdan getirdin madenini
kalp yangýnlarýnda eridi toprak
ayýrdýn topraktan demiri
toprak demirliðinden oldu
demir topraklýðýndan
kül oldu toprak ýþýldadý demir...
aþk bitti
demir ihanete yemin etti...

bir hançerse ayrýlýk
seni sýrtýndan vuran aþkýnýn katili...

ey kaþlarý isyan sevgili
o hançerin çeliðini sen yarattýn
topraðý topraklýðýndan edip
demirin ýþýltýsýný beðenmeyip
oysa, demir tam unutmuþken yeminini
sen demire metresliði verdin...
kor oldu demir kalp yangýnlarýnda

dört yönden, kan derelerinden getirdin suyunu
kor demir, oldu demirliðinden...
ýþýldadý çelik
aþk bitti
çelik ihanete yemin etti....

doymadýn ýþýða ýþýltýya, daha dahalar yükledin çeliðe
yakamozlarla ýþýldadý yetmedi
yýldýzlarý yükledi yansýmasýna, yetmedi
kaldýrdý baþýný, kesti geceyi boydan boya
güneþi sundu avuçlarýna unutup yeminini
o da yetmedi sana

bir avuçiçi kadar küçüldü sonunda
bir þiir yazdýn bedenine
yerleþtirdin sedef kakmalý kýrýk boynuz borusuna...
ilk fýrsatta yardý sýrtýný
ve ulaþtý kalbini besleyen kan nehirlerine

bir hançerse terkediliþler
ayrýlýklar, seni sýrtýndan vuran...
ihanetin similesi oluyorsa hançer...
kumalarýn ve metreslerin elindedir her zaman

ve sýrtýný döndüðün
her yerdedir ihanet


Yavuz Ýgret