Hani bir þarkýmýz vardý “ben düþerken yükseklerden uçurumlara aþkýn tuttu ellerimden ummadýðým anda” Seni tanýdýðýmda uçurumun kenarýndaydýn. Týpký benim olduðum gibi.

Biz birlikte önce uçurumu paylaþtýk ve sonra aþký. Ben seni seviyorum diyemeden sen söylemiþtin. Beni þaþýrtan sözlerle bana aþýk olduðunu ve sen de beni seviyor musun? Diye sormuþtun. Ben seni o zaman da seviyordum þimdi de.

Biz en vurgun yüreklerimizi, en yangýn sevdalarýmýzý, en karþý konulmaz vedalarýmýzý paylaþmýþtýk. Biz dostluðu paylaþmýþtýk. Karþýlýksýz, çýkarsýz ve aldatmacasýz. Bana duygularýný açtýðýn gün doðum günündü. Bilmediðim, bilmediðin uzaklarda daðda bir kulübedeydin. Sen de yalnýzdýn benim gibi o an yanýnda olup seni seviyorum derken gözlerinin içine bakabilmeyi, yüreðindeki sevdayý gözlerinden okuyabilmeyi çok istemiþtim. Yaðmurda ýslanmanýn coþkusunu, kuþ seslerindeki hüznü seninle paylaþabilmeyi. Bir gün bunlarý birlikte yaþayabilmeyi düþlemiþtim.

Evlenmeye karar verdiðimizde tekrar o kulübeye gidecektik ve birlikte ýslanacaktýk yaðmurda. Güzeldi, coþkuluydu, tutkuluydu. Ben seni sevmekten hiç piþmanlýk duymadým. Sen de duymadýn biliyorum. Yazdýðým þiirlerde, dinlediðim þarkýlarda hep sen vardýn. Seninle terk ettim ýssýz gecelerin boþ kaldýrýmlarýný. Yýldýzsýz gökyüzünü. Sabahsýz uykularý. Hüzün ve veda þiirlerini. Sana yazdýðým þiirlerde aþk vardý, hasret vardý, sen vardýn. O þiirlerde ben vardým, biz vardýk. Sonsuz aþkýmýz vardý. Zamansýz ve mekansýz yarýnlarýmýz vardý.

Evet sevgilim aþkýmýz sonsuza kadar sürecek. Sýnýrlý olmayan zamanda, sýnýrlý olmayan mekanda yaþayacaðýz sevdamýzý. Bu bir veda deðil. Ne kadar süreceðini bilmediðimiz bir ayrýlýk. Þimdi yine bir uçurumun kenarýndayýz. Bir tarafta ben bir tarafta sen varsýn. Biz birbirimizi görmüyoruz ama biliyorum ki sen de hissediyorsun benim gibi. Seni ne kadar çok sevdiðimi, özlediðimi ve beklediðimi. Belki bu defa uçurumdan düþmene engel olamayacaðým ama boþlukta kaybolmana izin vermeyeceðim. O boþluða adým attýðýnda ellerim ellerini bulacak. Birbirimize verdiðimiz söz ve gönül baðýmýz seni yaþatacak. Yüreðimde daima sen olacaksýn. Bütün hayatýmda olduðun gibi.

Sen bunlarý hiçbir zaman okuyamayacaksýn biliyorum. Sana gönderdiðim ve hep göndereceðim mesajýmda yazdýðým o üç kelimeyi son bir defa okuyabilmeni diliyorum tanrýdan.