Aynalara bakýyorum çokça aynalara
Ne göz rengim de emeðim var
Ne yüz þeklim
Ne de elmacýk kemiklerim de

Ýnceliyorum kendimi aynalarda
Sonra bir kez daha aþýk oluyorum þiire
Ne boy ölçüm de emeðim var
Ne de azalarýmda

Hepsi yerli yerinde
Derinlere iniyorum sonrasýnda
Düþünceler gelin arabasý gibi kesiyor önümü
Annemi, babamý hatýrlatýyor

Ýkisinin yazdýðý þiir susuyordu aynada
Gözlerimin içine içine bakýyordu
Konuþan o kadar çok þey vardý ki
Gözlerim nemlendi anýlar mendil yetiþtirdi

Aynalara bakýyorum aynalara
Ne göz rengimde emeðim var
Ne yüz þeklim
Ne de elmacýk kemiklerim de

Dudaklarým kýpýrdamadan
Gözlerim ýþýldadý
Þiiri okuyordum
Annem ile babamýn yazdýðý þiirin ta kendisi
Ellerini aynaya dayamýþ duruyordu karþýmda