Böylece yiyeceðe kavuþan yamyamlar; son raddeye gelmiþ açlýðýyla, ölmeyi bile göze alýp, canýný diþine takmýþ yamyam indirgenmiþ güdülerle sakinleþip normal akli selim tutumlarý içine dönmekle üretici grup alanýný terk ediyorlardý.

Bu tür giriþmeler içindeki üretici grupla yamyam gruplar arasý ilk temaslarda tek taraflý bir sunu vardý. Ve sunu yapan grup böylece mücadele vermeden yamyamlara karþý canýný kurtarýyordular.

Masallardaki çeþme baþýnda bekleyen devin her ay ya da her yýl çeþmeli köyde yiyecek bir insan almadan suyu vermemesini veya çeþmeye muhtaç olanlardan yiyecek alana kadar çeþmenin irin akýtmasýný anlatan masallardaki esbabý mucizeyi þimdi anladýk mý?

Üretici grubun yamyamlar için dýþarý yiyecek býrakmasýnýn birçok yansýmasý vardý. Bunlardan bir ikisi þöyleydi. Yiyeceðin saldýran yamyam grup için dýþarýya býrakýlmasý eylemi bir hediye olgusunu, bir sunuda bulunmayý, bir kurban sunmayý ortaya çýkarmýþtý.

Bu kurban sunusu sayesinde Ýki grup az çok birbirine yaklaþýyorlardý. Sunu yapýlan yamyam grup sunuculara sempati duyup onlarý uzaktan denetlemekle üreticileri koruyup üreticilerin koruyucu melekleri oluyorlardý.

Sunular, yani kurbanlar veya hediyeler yamyamlarýn aç ve saldýrgan öfkesi olan gazabý dindiriyorlardý. Sunular üretici grubun baþýndaki yamyam belasýný defediyordu. Ýþte kurbanlarýn yamyam tehdidi gibi bir belayý defetme iþine saddugu diyorlardý. Kurban sadakasý diyorlardý. Yani sadaka verme veya þimdiki deyimle vergi verme, baç verme, haraç verme, komisyon verme vs.denmiþ oluyorlardý.

Kýsacasý bir kurban sunusu yansýmasý içinde birbirini dýþlayan düþman gruplarý birbirine yaklaþtýrma olayý vardý. Koruyuculuk olayý vardý. Belayý veya tehdidi defetme olayý vardý. Yamyamca açlýðýn gazabýný dindirme olayý vardý. Üreten grubun hediye veya kurban sunusu emeðine karþýlýk, yamyam grubun koruyucu, savunmacý emeklerinin takas edilme olayý vardý. Tüm bunlar sunu beraberinde belirmiþti.

Oysaki daha sonra yapýlacak olan ilahi ittifaklar dediðimiz temaslar, üreten iki grubun temasýydý. Biri üreten diðeri yamyam grubun kurban sunulu temasý deðildi. Ýlk ön ittifaklý temaslar içinde her iki grup da hem üretici gruplardý. Hem birbirinin ürettiklerini tüketen gruplardý.

Karþýlýklý olarak üreten gruplar birbirlerine ürettikleri totem yiyeceklerin takdim esini (kurban sunusunu) yapýyorlardý. Yani ilahi ittifaklý ilk sunular, somut bir inþai gerçekliktiler. Ýçinde köleci mülkiyete ait fitne, fesat, aldatma, hile gibi kavramsal mantýða göre davranmanýn emaresi yoktu.

Hatta ilk giriþme olan ekonomik sürecin temelinde doðrudan olmayan iliþkin bir kurban veya hediye sunusu vardý. Ýlk temaslar ekonomiye temel olacak ilkelerin ifadesiydiler.