Sevda
Bende antik bir görüntü
Fanuslar içinde saklý,
Herkeslerden korunan,
Deðerli –çok deðerli- bir eþya gibi

Çocuklar gibi gülüþen
Bir yýðýn kimselerdik.
Tek dileðimiz soluyabilmek
Ve výz gelircesine yaþamaktý.
Nasýl taþýrdýk ki
Böylesi kutsal bir emaneti kalplerimizde?
O ki;sýrça sarayken
Bizler defalarca parçaladýk
Bazen bilerek üstelik.
Kimlerden kalmýþ bu sevda,
Nerelere götürüyoruz acýmasýzca ?

Þimdilerde üç kuruþluk
Berduþ namzetler çýktý:
Bu kutsallýða bekçi olmaya,
Yürekleri entrika dolu,
Gözleri sahtekarlýkla boyalý,
Emanete her daim ihanet fikirleriyle.

Ve
Sayýsýzca katlettiler,
Gönülleri sevi dolu güzelim insanlarý.
Hepsi birer ölüm cellatý gibiydiler.

Sevda
Bende uzun bir soluk.
Derincesine çektiðim,
Zaruretten kimselere pay etmediðim
Yaþamam için çok önemli bir sebep.

Arzu