Hep rastlarým Selami Aðabeye þehrin bir çok yerinde. Kendisi seyyardýr. Seyyar derken seyyar jandarma deðil tabi ki caným, seyyar satýcý... Bazen elinde çorap mendil olur. Kimi zaman yaðmurlu günlerde þemsiye satar. Gün olur cüzdan satar. Bazý zamanda yara bandý satar. Çoðu kere saatlerce ayakta durur da bana mýsýn demez. Ona mýsýn ya da þuna mýsýn der mi? Derse de zaten onu da ben bilmiyorum...



Selami Aðabey deðiþik bir insan. Daha öncesinde astsubay imiþ, her ne olmuþsa ordu ile iliþiðini kesmiþler. Sorsan da ordudan neden ayrýldýðýný bir türlü anlatmaz. Fazla üstüne gittiniz mi de fýrçayý yersiniz. ''Ben o defteri yýllar önce kapattým açtýrma kutuyu söyletme kötüyü.'' der.



Kendisine bazen Ulusta denk gelirim. Bazen Gençlik Parkýnýn önünde. Kimi zaman Hacettepe Hastanesinin yakýnlarýnda... Baþý kalabalýksa selam verir geçerim, deðilse ayak üstü iki lafýn belini kýrarýz da laf bir daha belini doðrultamaz. Deðiþik bir mal satma stili vardýr. Ben sadece onda gördüm bu stili. Kim bilir belki de kendi adý ile anýlýyordur bu stil. Bir gün denk gelirse sorayým bakayým.



Selami Aðabey bu deðiþik satýþ stilini en çok da yara bandý satarken hayat geçirir. Tam Selami Aðabeyin önünden geçerken þimþek hýzý ile ''On tane yara bandý elli kuruþ, bir lira, para deðil be!'' diye kolunu suratýnýza doðru jet gibi bir çýkardý mý apýþýp kalýrsýnýz. Bazen turistlere de yaptýðý oluyor, tabi onlar alýþýk olmadýðý için böyle þeylere donup kalýyorlar. Onu tanýdýðýmda ilk zamanlar ben de þaþýrýp þoke oluyordum, sonra alýþtým tabi yaptýðý hareketlere...



Kamera þakasý gibi adeta. Bir düþünsenize, kaldýrýmda yürüyorsunuz, sessiz, sakin bir þekilde, birden elinde yara bandý olan bir adam jet gibi elinde ki yara bantlarýný ''Al al on tanesi bir lira.'' diye neredeyse gözünüze sokacak. Daha önce oradan geçmemiþ insanlar haliyle þoke oluyor. Hele turistler önce þaþýrýyor, sonra da gülüp gülüp fotoðraf bile çektiriyorlar. Öyle de gür ve davudi sesi var ki inanamazsýnýz... Ýri kýyým da bir adam. Askerlik yaptýðý zaman cepheye gönder, düþmana bir baðýrsýn vallahi hepsi tulumlarýný, silahlarýný toplar son sürat kaçar. Tek mermi atmadan o muharebeyi mutlaka kazanýr Selami Aðabeyin içinde olduðu ordu...



Kimi zaman yara bandý satarken, kolunu ileri hesapsýz uzatýp da bir de yüksek ses ile baðýrdý mý, insanlarýn omzuna, yanaðýna, saçýna geliyor eli, haliyle biraz mahcup da oluyor. Özür mözür dileyip geçiþtiriyor. Yakýn çevresinde ki komþu esnaflar es kaza yanýnda geçecekler ise iki üç metre açýktan geçiyorlar ki yara bantlarý yüzünden yaralanmasýnlar... Bazen takýlýyorum ''Selami Aðabey bu yara bandý satarken yine üç beþ kiþiyi yaralamýþsýn, hepsi seni mahkemeye vermiþ tazminat davasý açacaklarmýþ.'' diyorum. O da ''Yok, yok onlar beni sever sen sanki ...ýçýndan uyduruyorsun bunu.'' diyor bana ve yemiyor tabi ki...