Ýnsan yaþamýna neler sýðdýrýyor isterse
Güneþli bahçeler ,yaz akþamlarý,sonbahar parklarý
Ayazlý kýþ akþamüstleri,dostluklara yolculuklar,
Ay tutulmalarý,karanfiller güller ve daha niceleri.
Çocukluða ait bir kaç küçük anýda unutulmamalý tabiki.
Mutlu olmak için sürekli gecikmek çok kederli.
Yüreðinin haberci güvercinlerini
Dört bir yana uçurmak varken.
Önceden yüzülmemiþ denizlerin gizli kalmýþ kýyýlarýnda
Düþünülmedik bir anda rastlamak ne güzel.
Ama artýk o yok.Bu sözcükler bir yanardað gibi
Patlýyor yüreðimde.Sonra beynimin en ince kývrýmlarýnda
Dolaþýyor bu sýzý.çekip gidebileceði,acýnýn dinlenip sakinleþeceði,
Bir bildik uyuþmaya döneceði avunmasý da yok.....
Sen geldin ve bütün kapýlarýmdan girdin.
Bütün topraklarýmý ,nehirlerimi,vadilerimi,daðlarýmý,
Karanlýklarýmý yani beni keþfettin.
Yüreðimin haritasýný çizdin ,ufuklarýmda gezindin ve
Umutlarýma diktin bayraðýný.hayatýma yerleþtin,
Düzenimi deðiþtirdin,tenimde býraktýn böðürtlen tadýný.
Benim okyanusumda yüzdün,rüzgarýmý savurdun.
Büyüdüm.Sen yanýma geldin diye büyüdüm.
Çünkü ben sevmeye hazýrdým.ben birlikte ölmeye hazýrdým,
En az birlikte yaþamaya hazýr olduðum kadar.
Benim halýlarýmda yürüdün,büküldüm yollarýna....
Sen ilk ve tektin.Sen en baþkaydýn,en güzeldin,benzersizdin.
Sen bendin öteki yarýmdýn.Delicesine sevdim,
Asfaltlara adýný yazacak kadar,karanlýða yarýþacak kadar,
Susacak kadar,analayacak kadar sevdim ve
Uykularýmý gömdüm içime.herþeyimi içeren
Bir sevgi olsun istedim,göðerdim,emek verdim,
Gözyaþlarýmla suladým.sevda bahçelerini soldurmadým hiç.
Çünki ben bir kere sevdim.sen herþeyimdin benim.
Sahip olma duygularýmý tattým.Kýskançlýklar kanattý yüreðimi.
Sen sevdalýmdýn,alýp en yükseklere koydum
Kýyýsýndan ayrýlmadým hiç.Çünki ben hep beklerdim.
Sen paylaþtýðýmdýn.yataðýmdaki sýcaklýk,
Yastýðýmdaki çukur,ekmeðimdeki bereket,tenimdeki terdin.
Çok sevdim ama çok sevdim.korkum oldun sonra.
Merdivenler týrmandým,merdivenler indim.
Ve kendi daðlarýmý bekledim .
Sen diye kendi vadime gömüldüm.
Yalnýzlýklarýmda yalanlarým çoðaldý ve evetlerim.
Hayýrlarýmý öldürdüm hunharca.
Ve hep verdim hesapsýz verdim,bütünümü verdim.
Sevgi namýna benden biþey kalmamacasýna verdim.
Çünki ben sevdim.sevmek istediðim için sevdim.
Bütün suçlarý bundan iþledim belkide .
Bütün aklanmalarýmda sen vardýn ve ben
Baðýþlamalar serptim hayata.
Anlamaya çalýþtým ve anlatmaya.
Býkýp usanmadan tanýþtým her yeni günle .
Uzaklýklarým oldu aldýrmadým,yakýnlýklarýmýzla çoðaldým.
Bire bin kattým.Çünki ben sevginin emek olduðunu biliyordum .
Sonra mý... gittin.beni bitirircesine gittin.Öylece kaldým.
Öyle itirazssýz,öyle yalnýz,ve þaþkýn aðladým,görmedin....
Belkide sen hiç bir zaman olmadýn.
Sen zaten yoktun
Bunu anlamýyordum.Ýz sürüyordum kendi izimi ve sevgimi.
Sen bu izin sahibiydin sanki ben çiziyordum.
insana hüzün veren ayrýlýklarýn içimdeki
Onca siyah beyaz albumünü çoðaltan ben hep bu
^^ Zaten yok^^ adresinde kalýyordum.Ama ýsrarla kalýyordum.
Bunu kendime yapamýyordum.
Bir ayrýntýya takýldým belki yada hiç edilmemiþ bir söze
Ötesi yok sanýrým.
Ama ben bütün ayrýlýklardan ileri olmaya çalýþýyordum .
Çok daha ileride nehrin öteki kýyýsýnda ve tenha
Sessiz ve belirsiz.ayrýlý ben içimde taþýyorum þimdi.
Týpký kendimi,ölümü taþýr gibi.
Aþkýn tuzaklarýnda yatan sevgisizlik kanattý yüreðimi.
Kanýyordum,zaten hep kanamýþtým.
Oysa suç benim herþey benim iznimdi
Ýþte bunu biliyordum
Bence baþtan beri biliyor bilerek aldanýyordum
Ben terkedilmedim aslýnda ,küçücük mýsralarla atilla ilhaný dinliyordum ^^ Giden deðildir kalandýr terkeden^^ diyordu.
Bir ilüzyondu bu ve ben seni kendim yarattým.
Sonra sustum
Bir ferman gibi sustum.Yok oldum.
Gülümsemelerde sustum bir fotoðraf takýndým üzerime.
Fotoðraflarým konuþuyor ben ýsrarla susuyordum.
Þimdi yüreðimdeki fotoðraflarý indiriyorum ve þimdi
Daha zorunu yapýyorum
Korkuya acýya ve ayrýlýða karþý bilinçle çýlgýnlaþarak
Tüm insanlarýn hoþgörüsü ile baðýþlýyorum seni.
Ben sevdaya sevdalýyým.
Hür iradem ve tüm yüreðimle sevgiyi hep duyacaðým
Ben ,emek vereceðim ben bu yüzden baðýþlýyorum seni.......