''Vursun bu gece
Mini minnacýk kadýnlarýn ayakkabýlarý
topuklarýna,
Aksýn makyajlarý o ikinci el gerdanlara,tecrübeli dudaklara...
Ve
Yansýn ulan sokak lambalarýnýn alayý senin uðruna '' dedim...


Çukurlu gözleri usulca kayboldu Ay'ýn,
Kurtlar sofrasý boþ,
Tavþanlar pervasýz,
Allah'ýn kapattýðý bütün kapýlar bir cereyan harbinde...
Bak çekildi barajlar,
Su seviyesi þah damarýndan daha yakýn balýklara...
''Darmadaðýn kadýnlarýn darmadaðýn ettiði erkekler gibi'',
Yýkýldý rüzgârlar yeryüzüne yüzükoyun...


Neden sonra
Lucifer'in bisikleti çalýndý ansýzýn Paris sokaklarýnda...
Henüz doðmamýþ kýzým Hasret'in rüzgârgülü durdu...
Ve
Nihayet ýþýk hýzýna inat bir edayla,
Züleyha'ya yanaþacak Yûsûf'a inen vahiy gibi,
Zifiri karanlýkta çekilen dur emri gibi,
Yeryüzüne düþen bir günah gibi,
Attý bu katil þehrin þartelleri umarsýzca...
Uðruna yanacak bütün lambalar söndü...
Döndüm aynalara suflör oldum...
Ulan dedim...
Sustum...
Jileti gören damar gibi sustum...

18 nisan pazartesi
þiirde epilepsi nöbeti...