Bizim mahalle iþte kardeþ hani aþaðý mahalle diye küçümsedikleri o yerlerden birisi. Yani diðerlerinden pek bir farký yok bilakis fazlasý var. Sonuna kadar okursan eðer umarým aklýn baþýndan gitmez. Madem sayfama gelmiþsin okumak için azýcýk sabýrlý ol, dikkatli oku sana bir mahallenin resmini çizeceðim. Aynen Abidin abimiz gibi. Anlatacaklarým mahalle dedikodusu deðildir. Ýyisiyle,kötüsüyle, sevabýyla elimden geldiði kadar mevzuyu izah etmeye çalýþacaðým. Geyik muhabbeti arýyorsan þimdiden baþka bir sayfaya geç uyandýrayým seni.

Neyse bizim mahalle iþte…Her mahalle gibi bizimde bir muhtarýmýz var. Önce ondan baþlayalým. Görüntüde iyi adamdýr , hoþ, sohbettir ama hiç kimsede sevmez bu lavuðu. Þimdi diyeceksin ki hem sevilmiyor hem de nasýl mahalle muhtarý olmuþ bu adam?..Ýþte bende bunu bir türlü anlayamadým üstelik kýrk yaþýma geldiðim halde. Nerede sevilmeyen ne kadar yamuk, yumuk adam varsa tutup onu muhtar, belediye baþkaný, mebus yapar bu millet. Sonrada küfür ederler kardeþim. Yalan mý, doðru mu?.. Filozof Mustafa abimizin dediði gibi “Bu iþler nasýl iþler” hesabý bende anlamadým bu iþleri. Ya iþte böyle sayýn abicim. Bu muhtarda iþte öyle diðerleri gibi iki yüzlü, sahtekar, yalaka bir adam. Ýkametgah, nüfus sureti parasý için daha düne kadar dört takla adardý bu adam. Allahtan þu TC.no mevzusu çýktýda þimdilerde eskisi gibi yolunu bulamýyor. Anlayacaðýn aç kaldý lavuk aç kaldý.

Neyse muhtarlýðýn hemen bitiþiðinde iki katlý döküntü bir binada eski karakolumuz var. O da çok þükür yakýnda kalkýyormuþ. Meksika kasabasýndan farksýzdý mahalle. O geblo bekçiler bir görseydiniz eðer , koca kasketleri ile ellerinde o koca tüfeklerle pançolar gibi bir nöbet tutuþlarý vardý ki eminim Zorro nerede diye sorardýnýz. Mahallenin kabusuydu mübarek yer. Az da iþkence yapmadýlar hani. Düþeni danalar gibi mandalar gibi böðürttüler zamanýnda çok iyi bilirim. Suçlu, suçsuz, tipi bozuk, þüpheli falan filan hiç ayýrým yapmadan milleti bir güzel elekten geçirmiþlerdi. Þimdi binada “Çocuk Polisi” tabelasý var ama kim yer o numaralarý.

Mahallemizin birde taksi duraðý var. Ama bu adamlar o izlediðiniz Çiçek Taksi dizisinin mülayim þoförlerine pek benzemez. Mahallenin hemen giriþinde avanta bir arsaya konmuþ o kulübe. Durak sahibide eh yine bayramlýk aðzýmý bozacaðým bir bukalemun onu görse halinden utanmazsa þerefsizim. Adam binbir renk, ne ararsan var. Bu duraða sahip olmak için beþ parti bir o kadar belediye deðiþtirdi. Þoförleri sorsanýz hiç sormayýn derim. Gözleri þaþý olmuþtur lavuklarýn.Bir göz taksimetre de bir gözde yolcunun cebinde olursa haliyle olacaðý da odur. Ahlaksýz, üçkaðýtçý bir baltaya sap olmamýþ zavallýlar iþte ne diyeyim. Koca kýçlý bir kadýn görmesinler. Arabanýn beþinci tekerleði gibi onu taþýr bu puþtlar. Birçoðu eski arkadaþýmdýr hani. Çünkü beni iyi tanýrlar vesselam.

Eski ahþap evler yine de eski Ýstanbul’umuzu yine de biraz hatýrlatýyor. Hele eski iki çeþmesi var gel de bir tas su içme dercesine hala yerinde duruyor. Bazen görürüm eski ihtiyar bunaklarý. Gelir bu evlerin önünde, çeþmenin baþýnda oturup hüngür hüngür aðlarlar. Bazen dayanamýyorum onlara soruyorum. "Teyze dede ne iþ he " diyorum. Söylediklerine göre güya çocukluklarýný hatýrlýyorlarmýþ. Yaþlý bunaklar iþte ama çok sevimliler. Bu eski evler tek tük kalmýþtýr mahallemizde. Hesapta Anýtlar Yüksek Kurulu izin vermiyormuþ. Ýzin verdiklerinin yerinde de koskoca apartmanlar var. Hem de ne apartmanlar. Yeri satanlar ayrý hýrsýz. Yapan müteahhit ayrý bir dolandýrýcý, için de oturanlar onlardan beter, tipler yani mahallemiz hýrsýz kaynýyor diyebilirim. Zamanýnda bunlar leþ evlerdi... Fareler bile terk etmiþti o evleri. Allah belanýzý versin dercesine bir çoðu çekip gitti buralardan. Ama bizim insanýmýz inatla oturdu o yerlerde. Lazý gitti, kürdü geldi. O gitti arabý geldi. Arap gitti Çingene geldi. Eh sayýn abicim fareler nasýl kaçmasýn?.. Þimdilerde hak veriyorum onlara.

Sonra bu evlere nereden geldiði belli olmayan bir bakýma parayý bulan lavuklar geldi. Yüzlerce milyar bir daire oldu. Pes dedim aga hani bu kadar olur. Hepsi sonradan görme köylü ama þimdi bizi beðenmiyorlar. Üstelik yetmezmiþ gibi bizlere serseri demezler mi?.. Neymiþ efendim, köþe baþýnda takýlan itik, kopuk muþuz. Ýþte yine bizim insanýmýzýn karakteri ortaya çýkýyor. Bizim gibi eski Ýstanbul delikanlýlarýna böyle diyorlar.Üstelik mahallenin namusunu uzun seneler boyu hiç yýlmadan koruyan bizlere diyorlar. Aslýnda o karýlarýn kaþýntýsý var ama dua etsinler o mýymýntý kocalarýna. Az çok selam, sabahlarý var. Birde eski Ýstanbul ailelerine özenti davranýþlarý ayaklarý yok mu hani?.. Ellerinden gelse onu da parayla satýn alacaklar. Görgünün, asaletin, kibarlýðýn satýldýðý bir yer mi var?..Allahtan Migrosta falan satmýyorlar. Zaten geri kalan ne varsa alýyorlar. Arabalarýn bagajlarý kapanmýyor. Aðzýna kadar yiyecek poþetleri ile dolmuþ. Bir görseniz hallerini, yangýndan mal kaçýrýr gibi poþetleri eve taþýyýp kapýlarý kilitliyorlar. Bizler de köþelerde açlýktan kývranýrken þarap çekelim adalete bak be... Eh kendi düþen aðlarmýþ misali.


Yani mahallemizin bir bölümünü bu yeniler oluþturuyor. Geri kalanýnda da eskiler. Eskilerin yarýsý da sefiller diyebilirim. Ama hepsi de hak ediyor. Yýllarca bul parayý, yala yut, karý kýz, pavyon, o alem senin bu alem benim, Taksim, Beyoðlu, Kumkapý, meyhane, taverna, gazino, þimdi de bir aðacýn dibi, bir arsanýn köþesi, þarap elde, Tek Yol Devrim, Atatürk ayaðý…Gerçi ben de ayný tayfadaným ama bir yazar olarak gerçeði söylemek zorundayým. Ýstanbul’u yedik bitirdik harbiden. Becerdiðimiz karý kýzýn haddi hesabý yok hani. Belki de bir bakýma bunlarýn günahýný ödüyoruz. Þimdi sokaklar psikopat, þarapçý, serseri, deli kaynýyor. Daha çok içmeye baþladý müptezeller. Gýrtlak kanseri olanlar, sirozdan, kalpten geberenler, peþ peþe mezarlýðý boyluyor bu günlerde. En yakýn dostlarýmýz ama hiçbirimiz birbirimize üzülmüyoruz. Allah daha beter etsin herkesi. Bir adam yedisinde ne ise yetmiþinde de otur diye boþuna dememiþler. Hepimizin içinde bir hainlik vardý. Kendi eden, kendi bulur misali . Bazý pezevenkler var Allah öldürmüyor. Kan kusuyorlar, altýna kaçýrýyorlar ama yine de ölmüyorlar. Demek ki daha çok çekecekleri varmýþ. Oh olsun þerefsizlere.

Aramýzdan konumlu insanlar da çýktý bazen. Amir, memur, subay falan oldular ama onlar da az puþt çýkmadý. Gerçi kimselere zararý olmadý ama faydalarý da hiç olmadý müsibet heriflerin. Sinekten yað çýkaran müptezellerdi. Karýncayý þey eder, belini incitmezdi bu tilkiler. Hayrýna yaralý parmaða bile iþemezlerdi. Gerçi hala öyleler ya... Bazen kahvede karþýlaþýrýz. Mutlaka yýllýk mahalle ziyaretlerine gelmiþlerdir. Nostalji ayaðý. Hani kaynana, kayýnpeder ziyareti falan. Üstelik bizi gördüklerinde bir sarýlmalarý var bir gülüþleri var olmaz böyle bir þey. Bu kadar sahtekarlýk , bu kadar yalakalýk anca olur. Pes doðrusu. Bazen bunlara diyorum ki "Ulan Gogol’un Balzac’ýn kemiklerini sýzlatmayýn lan." "Kim o ya ?.." diye soruyorlar. Ananýn þeyi diyom lan lavuklar. Neyse senede bir gün de olsa eski arkadaþlarýmýzý görüyoruz.

Kahvehanelere gelelim bir de... Eski ahaliyi orada hemen bulursunuz. Yaþ yetmiþ iþ bitmiþ misali bütün bunaklar orada oturup akþamýn olmasýný bekler. Hani az önce bahsettiðim sahtekarlar var ya onlar bunlarýn yanýnda evliya kalýr. Sanki cehennemin bir þubesinde sýra bekliyor bu iblisler. Artýk hesap edin bu insanlarýn karakterini. Az buz adamlar da deðil hani. Hepsi de zamanýnda makam mevki sahibi insanlar. Birçoðunun mal varlýðý var. Kimi emekli subay, kimi baþkomiser, kimi belediyeci, kimi tüccardýr, bu ihtiyar keçiler. Bu hallerinde bile yanýna gitseniz Allah rýzasý için bir bardak su isteyin deðil vermek, korkudan kalp krizi geçirirler. Hepsi de zamanýnda etin kralýný, sütün kaymaðýný, yemiþ, yutmuþ adamlardýr. Adama deðil zýrnýk koklatmak, günahýný bile vermeyen cinslerin en kaþarlanmýþý, en haini, bir o kadar da acýmasýz ve gaddar ihtiyar sürüleridir bunlar. Üstelik sabahtan akþama kadar devlete, hükümete, vatandaþa isyan etmeleri yok mu gel de çýldýrma. Ama ben de bazen kafam kýyak oldu mu gereken cevabý veriyorum. Cevap ne demek o biçim bozuyorum hani. "Ne þikayet ediyorsunuz lan diyorum. Bu devleti þimdiye kadar yönetenler sizler deðil misiniz he? Þimdi de isyan ediyorsunuz lavuklar" diye çýkýþýyorum. Bir görseniz hepsi týss diye yelkenleri suya indiriyor. Eh isterse indirmesinler. Semtin en belalý delikanlýsýyýz. Deðil yetmiþ, doksan yaþýnda bile olsun tokatý yapýþtýrýrýz. Hiç acýmam pezevenklere. Dulun yetimin, çocuklarýn haklarýný yediler, bitirdiler o devlet kýlýfýyla.

Mahalle camimiz de çok eski köklü bir yapýdýr. Ama hocalarý bir felaket. Gelen gideni aratýr misali. Son gelen de ne yazýkki hokkabaz çýktý. Bunlarý kim yetiþtiriyor diye hep sormuþumdur ama buna raðmen bir þeyde anlayamadým. Gerçi cemaat de ondan farksýz sayýlmaz ya... Bir Cuma gelmenizi isterdim misafir olarak. Bazen kafam esti mi ben de giderim cumalara. Daha içeri adým atar atmaz deðil camiye bir ormana girmiþ gibi paniðe kapýlýrým.Ne kadar tilki, sansar, çakal varsa alayý orada bana bakar hýrlayarak…Günaha girdiðimi hiç zannetmiyorum. Yüce rabbimiz onlarý çok iyi bilir. Bu yüzden anlatýrken vicdanen çok rahatým. Ne kadar üçkaðýtçý, sahtekar, hain esnaf varsa ön sýrayý kapmýþtýr. Arkalarýnda ise az önce mevzusunu yaptýðým ihtiyar sürüsü vardýr. Hokkabaz hoca üstelik durmadan bunlara günah iþlemeyin diye birde nasihat çekmez mi gel de çýldýrma kardeþim. Bu adamlara verdiði þu vaaza bak.

Mahalle ahalisine ne diyeyim kardeþim.Kimi can derdinde, kimi mal derdinde. Kör tuttuðunu, topal yakaladýðýný beceriyor misali. Evler ahýr misali...Sabah ahýrlar boþalýr.Ýþe, okula, çarþýya, pazara gidilir, akþama dönülür. Ahýrlara,kapanýlýr. Kimin ne kadar yiyeceði varsa, az olan azý, çok olan çoðu yer. Televizyon seyrederler. Sonra yatarlar. Þeyi kalkanlar, birbirini becerir. Geceyarýsý banyo, tuvalet ýþýklarý zýrt pýrt yanar söner. Sokaklar da tek, tük sarhoþlar, hýrsýzlar dolaþýp, durur. Sabah ezan sesi duyulur. Ahýrlarýn kapýsý yine açýlýr. Ýþte kardeþim, her mahalle gibi bizim orasý da...