Yazar Tanýtýmý | zaman'A...
kendimin sivri köþelerine tutunup
ardýma baktýðýmda gördüðüm
bitmeden azalan o kum taneleri....
saklayamadýðým þey: ardý karanlýk zaman...
hepimize yetip, kendime yetmeyen
o sinsi ölüm bildirgesi
doðduðum gün baþlayan
o ölümcül takip...
içaçýlarýmýn toplamýndan arta kalan
o hiç düzelmeyecek hatanýn adý
hepsi o'na
( bilmeyene not: ) zaman'A... |
Yazýsýnýn Özellikleri | devrilmiþ ama ölmemiþ cümleler kuruyorum... |
Edebi Etkiler | en çok kendimden etkileniyor, yapaileceklerimi erteledikçe içim de büyüyenleri saklayamadýkça yazmýþ oluyorum... |
Benzer Yazarlar | murathan mungan, mario levi, mehmet eroðlu, oruç aruoba, hermann hesse,marcel proust .... |
Özgeçmiþ | Eylül 14’1971 – Salý...saat: 15.32...Müslümanlar için dua zamaný...
Annemi çektiði o iç acýdan kurtararak oksijenle tanýþýyorum, ve boðazýmý yakan bu havanýn isyanýný ancak aðlayarak bastýrýyorum, beni annemden ayýran hemþirenin kucaðýnda...
Sessiz, herþeye raðmen sessiz geçen çocukluk...(bizim de vardý oyuncak tabancalarýmýz, birbirimizi vururduk,) ama bakýn mühendis olduk:
1989...”Teknik” olsun diyerek kazanýlmýþ okul: ÝTÜ ( Þu kadere bak: Demirel, Özal, Erbakan...benim ne iþim var burada!...Oðuz Atay! ....) Ýnþaat Fakültesi, Jeodezi ve Fotogrametri Müh. ( bu adýn bilinmemesinin yalnýzlýðýnda ~9000 Harita Mühendisi! )...
Ölçmeyi öðrendim, ve herþeyin hatalý olduðunu...matematiðin bir “kabul sanatý” olduðunu... Hayattan zor problemler çözdürdüler bana- çözemedim, býrakmadýlar!, zorla çözdüm... dayanamadým sonunda: çözemediklerimi yazmaya baþladým. Tam oluyordu ki, olan aþk oldu: aþýk oldum: yazmayý bitirdim/býraktým/yaþamaya baþladým (ne kadar geç!!!)...
1996...(sonra anlatacaðým:) Büyüdüðüm, ama aslýnda artýk yaþayamayacaðým kente geri döndüm zorla. “Çirkinkent”imde yaþatmayan nedenlerimi öldürmek için çalýþmaya baþladým, gök mavisi bir düþmana karþý savunma sanatý öðrendikten sonra ( hayatým hep sanat geçecek sanýrým! )...Ölçüyorum, konum belirliyorum. Ýþim zor: kendi konumumu yeterli doðrulukta ve minimum hatayla bilmek zorundayým ki sizi yanlýþ yöneltmeyeyim. Konumunuz mutlaka yanlýþ, ama bu kabullenebileceðiniz bir sýnýrda olmalý...
Ve birileri daha rahat yol alsýn diye kendini harcayan insanlardaným ben de. Hayatýn sonsuz adaleti, ki bu tanrýdan gelen bir þey deðil, bu terazinin kefelerinin dengesinin korunmasýna baðlý...ama keþke “diðer tarafta” olsaydým!...
Þimdi: zamanla kavgalýyým: yetmiyor. Çalýnmýþ zamanlarýmý geçmiþten toplamaya çalýþýyorum, ama bu melankoli, kendimi sýkýyor sadece. Belki ben de bu birikmiþlikten insanlara....?...onlar da kurtulur ben de diye düþünüyorum/düþlüyorum: düþüyorlar...
Yazdýklarým hiçbir yere gitmedi. Hayatýma giren insanlarýn okuduklarý hep anlaþýlmaz, sýkýcý, ama ilginç bulundu, belki de kendileri daha ilginç ol(a)madýklarýndan!...Bense, kendime dair hiç yorum yap(a)mamaktayým...Hep kesilmiþ/süreksizleþmiþ cümleler kurdum...ve hiç, hiçbir kelime üzerinde düþünmedim, sonradan düzeltme yapmadým. Çünkü düþündüðüm an’da beynim (yüreðim) aðýrlaþýyor, kendikurgum bozuluyor. Belki bu durum, teknik yetersizlikler oluþturuyor olabilir, ama bu da herþey gibi, olabilir sadece, o kadar...
Koleksiyoncu bir ruhum var sanki; 1993...Kitap Fuarý’nda tanýþtým Hayalet Gemi’yle. Elime aldýðým 9. sayýydý, ve bundan sonra, eskilerinin hepsini, ve yol aldýkça O, her limana gideceðimi biliyordum artýk; týpký tam 13 yýldýr her ay aksatmadan gazete bayiinden aldýðým dergiler gibi...Ancak ilk liman... iþte o baþlangýçtan habersizim, o biraz eksiklik...
Çoðunlukla müzik dinleyerek yazdým. Artýk o bana esin veren þarkýlar dinlenmiyor ama...neyse, hayat devam ediyor...Çok sert baþlayan rock severlik biraz duruldu normal olarak ama hala benim için çok anlamlý, deðerli. Bütünden çok, küçük bir melodi bile bazen, beni alýp götürüyor, kendime. Özellikle, þiir denir mi bilmiyorum, “altaltayazýlmýþcümleler” metinlerimde bu etki çok vardýr; bu ne kadar anlaþýlabilir bilmiyorum, ama bunu anlatamayacaðýmý, biliyorum...
Ve: sizin matematik ve müziði nasýl yaþadýðýnýzý biliyorum. Bu da sizin düþüncelerinizi deðerli kýlýyor.
Ve: yazdýklarým...bunlar nedir, bunlar yan yana ne kadar anlamlý olabilirler, ben biliyorum da, bir baþkasý ne söyleyebilir, meraklanýyorum; bugünün izlerini taþýmayan belki de, bu þeyler sizde ne yapabilir... |
Bulunduðu Yer | |
|
yüreðim
hayatýn sattýðý herþeyi satýn alýyor, alabiliyor artýk
ve bu küçükkocamangüzellik
karanlýktan korkmaktan vazgeçiyor bu yüzden
gidebilecek çok yer varken gözlerime, ellerime
yüreðim hiç vazgeçmiyor gençliðinden
gençliðinde öðrendiklerinden
insanlarýn
þarkýlarýna, yüzlerine, gözlerine sýðmýyor aklým
aklým
sýðmýyor sözlerine, yüzlerine, þarkýlarýna insanlarýn
benim deliliðime çok çabuk sýrt dönülebiliyor
ben de dönemiyorum iþte!...
|
|