Öteki Türkiye Ýçin-1
(geronimo) 19 Haziran 2002 |
Bireysel |
| |
Ama burada, yani ölüm ile yaþamýn tam ortasýndaki çizgide süren mücadelede, anlatýlanlar, ilginç bile olsalar dikkat çekemiyorlardý. Hiçbiri çözümü gösteremiyordu çünkü. Hiçbirinde sonuç ve takip edilmesi gereken yolu göremiyorduk. |
|
Bilmiyorum
(geronimo) 8 Ekim 2001 |
Ýliþkiler |
| |
sonrasýnda artýk geceleri uyuyamamak, yavaþ yavaþ aðýr bir baský altýna girmek ve en sonunda onun altýnda ezilemek, kendini ve düþüncelerini kaybetmek, umutla birlikte düþünme yeteneðinide kaybetmek, delirmek... |
|
Biliyorum
(geronimo) 16 Eylül 2001 |
Aþk ve Romantizm |
| |
Ama artýk birþey bileceðim...Bir yerlerde sen varsýn...Yani o dünyanýn tek...Karþýt savaþçýsý... |
|
Aramak...
(geronimo) 10 Eylül 2001 |
Ýliþkiler |
| |
Aramanýn sonucu var gibi gözükür. Ama bazen, yalnýzca bulduðunu sanýrsýn. Ýçinde bulunduðun duygu ve düþünce tanýmaz deðiþim, “iþte doðru bu” diye bulduðun sonuçlarý bir buldozer gibi ezip geçiyor. |
|
Yaþam Sana Ýstediðini Vermez
(geronimo) 3 Eylül 2001 |
Ýliþkiler |
| |
“Sen hiç ben oldun mu?” diye sordu adama... Ortak son...ölümü birlikte oynayacaklardý...Tek merak ettiði bu sona hiç bu kadar yakýn olup olmadýðýydý... Ölüm, belkide sadece korkusu, onu çeliþkilerin, nedenlerin ve acýlarýn uzaðýna çekebilmiþti |
|
Ayþegül...
(geronimo) 26 Aðustos 2001 |
Aþk ve Romantizm |
| |
Acýya karþý en korunmasýz olduðum zamanýn...Sevdiðim zaman olduðunu...En çaresiz olduðum zamanýn ise...Seni yitirdiðim zamanýn olacaðýný... |
|
|
Bilmiyorum. Bilmekte istemiyorum. Çünkü bildiklerim ve bileceklerim beni korkutuyor. Sorular cevaplarýndan uzak bir yerlerde beynimi kurcalayýp dururlarken nedenleri merak ediyorum sonra. Ama bilmiyorum..bilmekte istemiyorum.
|
|