Sonbahar yaðmurlarý yine yaðýyor bir bir üstüme, üþüyorum. Titriyor ellerim ayný yaprak gibi. Seni unutmaya baþlaým sonunda ama yanlýzlýðým bir türlü býrakmýyor bedenimi.

çok ilginçtir,bu sayfaya ilk rastladýðýmda aþýk olduðum adamý görmüþtüm satýr arasýnda. hikayeleri vardý, ayný bir zamanlar bana yolladðý gibi. ismi bende saklý. büyük bir yazardýr benim gözümde kendisi. ve þimdi ben varým burada,o büyük aþka son verdiðim gün, böylemi çýkcaktým karþýsýna. olmasý gerektiði gibi iþte aþk, gidenin ardýnda yas tutmak ne fayda, ayakta kalmak lazým ayakta...