|
Yüreðimizin bir köþesinde kaldý özlemlerimiz, türküler yanýyor içimizde ve kimseler bilmiyor ; her baharda bir umut gizlenen gözlerimiz þimdi dalýyor düþen yapraklara. Kýyýsýndan tutunduðumuz bir hayatýn bütün dargýnlýðýnda.
Ertelenen özlemlerin piþmanlýðý okunurken gözlerimizde, aslýnda ayný sevdanýn yorgunluðu vardýr yüreklerimizde.
An gelir; bir türkü, belki bir þiir olur dökülüverir gözlerimizden.
Her bir masalda kafdaðýnýn ardýna düþer bizim yolumuz.
Ya yalçýn kayalara süreriz gönül atýný hýrçýn sevdalarýn ardýndan yada alýp baþýmýzý gitmelerimizin tutasý gelir. Belki de en olmadýk zamanlarda.
Yüreðimiz; ozanyüreði bizim.Umutsuzluk yakýþmaz bizlere.Esas þimdi kuþanmalý sevdalarý en güzelinden.Hiç yýkýlmadan, hiç yýlmadan hep sabýrla…
Þimdi sarýlmalý sevdalara sýmsýký, yürekten…
Yüreðimiz ozan yüreði; içimizi titretse de esen rüzgarlar býrakýn körüklesin yangýnýmýzý.
|
|
Beðendiklerim
