 Yazar Tanýtýmý | | kelimelerden düþler kuran ve onlarý mor mürekkeple boyayan yazar adayý... |
| Yazýsýnýn Özellikleri | | deneme, öykü, þiir, mektup |
| Edebi Etkiler | | nazan bekiroðlu, sabahattin ali, andre gide, elif þafak |
| Benzer Yazarlar | | nazan bekiroðlu |
| Özgeçmiþ | Bir mayýs günüydü… Gözlerini açtý… Ötelerde bir yerde bir Alman hastanesi…
Almanya… Soðuk benizli insanlar, ama yine de kalpleri sýcaktý… Ayrýlýrken gözyaþlarýyla uðurlamýþlardý çünkü… Hatýrlayabildikleri; Oma, oyuncak bebekler, çilek tarlalarý, papatyalar, nutella…
Sonra Van… Bahçeli küçük bir ev… Elma aðaçlarý… Akþamlarý çay eþliðinde geçen komþu sohbetleri… Saklambaç… Ýlkokul ve lise… Ýlk heyecanlar… Vazgeçilmez dostluklar…
Unutamadýklarý; Van Gölü’nde güneþin batýþý, Husrev Paþa i.ö.o, Kazým Karabekir YDAL…
Ve Ankara… Her ne kadar beton kent diye anýlsa da öyle deðil aslýnda… Ýlk duraðý Hacettepe, Beytepe kampüsü… Ýngiliz dilbilimi… Can dostlarýyla kaldýðý ev… Güzel þeylerin baki kaldýðýný görmek… Ve Beytepe muhabbetleri… Kampüse derse ‘girmek’ için deðil de, dersi ‘ekmek’ için gidip çiçekli böcekli yeþillikler arasýnda canlarýn esprileriyle gülmek… sonra Aksoy koleji… ilk öðrencileri…
Son durak Ýstanbul… ve Adem…
Düþ’tü her þey dedi ve düþleri gerçekleþti…
Düþ’e yazýlan kelimelerde hep onunla birlikte… |
| Bulunduðu Yer | | istanbul |
|
ve anlar elif... bilir ki baðlanamaz kendinden sonra gelen hiçbir harfe...
yalnýzlýkla yazgýlanmýþtýr esamisi,
okunmaz bir baþka harfle...
|
|
