Ýnsanlar yalnýzca yaþamýn amacýnýn mutluluk olmadýðýný düþünmeye baþlayýnca, mutluluða ulaþabilir. -George Orwell
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Dinginlik… Arada bir iki dostumun huzur veren sesi, kitaplar, dergiler, buz, kola, açýk pencere, odada hafif bir esinti, daðýnýk çalýþma masasý, bilgisayar ve kahve… Son yazýmý okuyan dostum Fundayla bilgisayar ekraný karþýsýnda sohbet… Çok etkilendim son yazýdan, diyor ve ekliyor: Ama öyle bir geceden böyle bir yazý çýkardý. Sen çok asil bir kadýnsýn! Kendi cephende sonsuz bir asalet ve hoþgörüyle yaþýyorsun aþký… Karþý tarafýn aslýnda hiç önemi olmadýðýný anladým seni okurken. Senin bakýþýn önemli aslýnda. Ve sen çok dik, çok asil bakýyorsun yaþanmýþlýðýna, diyor. Dik durmak, diye geçiriyorum içimden. Tam da bu yaþanmýþlýk yüzünden boynumun ömür boyu bükük kalacaðýný kabulleniyorken… Veda gecesi! O gecenin sonunda evime girdiðimde , Fundayla uzun uzun konuþmuþtuk hislerimi, hüznümü… Hatta sohbetin soluk aralarýnda þahane bir yazý da çýkarmýþtý. Duygularýma tercüman olan satýrlarýný okuduðumda çok uzaklara gitmiþtim bile… Þöyle demiþti Funda beni konuþturduðu yazýsýnýn bir paragrafýnda: ‘Kaç aþk sabahladý kapýmda umutsuzca... Kaç aþk býrakmadý peþimi umarsýzca... Elimin tersinde kimsenin görmediði bir yazgýyla yazýldýn... Ýttim sandý herkes elimin tersiyle. Oysa orada kazýlýydý iki hece...’ Evet, artýk hiçbir zaman fýsýldayamayacaðým iki hecelik adýn! Ayný hüzün yine basýyor yüreðimi… Geceyi baþa sarýp sarýp daðýldýðýmý anlamasýn; üzülmesin diye sadece, sahiden ne garip bir vedaydý, diyorum. Seni tanýdýkça, diyor. Daha da çok seviyorum ve sana duyduðum saygý da artýyor. Hislerimiz ortak... Asalete gelince, bu dostlarýmýn asaleti… Hoþgörüyse ömür boyu… Yýllar önce, sevdiðim adamýn, þu dünyada sana kim ne yaparsa yapsýn affedersin! Bir bana karþý acýmasýzsýn ve bir beni affetmezsin, deyiþini hatýrlýyor; gülümsüyorum. Oysa bak, affetmek þöyle dursun, bu dünyada hatalarýna bile sahip çýktýðým tek adam senmiþsin… Gecenin son saatleri… Ve yine duygu sýðýnaðým Sezen’i dinliyorum… Geçiyor bizden de, diyor: 'Bir masaldý aslýnda Ne yazýk sonu yoktu Bir þarap sofrasýnda hazin, kibar bir vedayla son buldu! Ama biz biliyorduk; bir daha çok zordu Kederle gülüyorduk o esnada Bir yýldýz hýzla kayýyordu. Ah, geçiyor bizden de, bitiyor ömürler Can çekiyor elbette! Ama çok yaralý gönüller Býraksam her þeyi, dönsem bir türlü Vazgeçsem hayattan, ölsem bir türlü!' Bu yazýdaki ilham kaynaðým ismi iki hecelik beyefendiye ve sohbetiyle yazýyý anlamlandýran ; þekillendiren çok deðerli dostum Funda Bilgili’ye sonsuz teþekkürler… Ve tabii Sezen Aksu’ya… BÝNNUR EDÝSAN TEMMUZ 2008
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © BÝNNUR EDÝSAN, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |