Dýþarýda bardaktan boþalýrcasýna yaðmur yaðýyor…
Ben aðlýyorum.
Dýþarýda bardaktan boþalýrcasýna yaðmur yaðýyor…
Yaðmurun sesiyle aðlýyorum…
Odamdayým…
25 yaþýmý tamamladýðým baba evindeyim…
Misafirim artýk!
Bu evde misafirim…
Sayýlý günlerim kaldý kalýcý yuvama uçmama…
Misafir gözüyle görüyor ev halký beni birkaç aydýr…
Annem kristal gözyaþlarýný saklýyor benden
Usul usul aðlýyor, zaman zaman
Babamýn yüzü gülse de, ben görüyorum gözlerindeki kederi…
Misafirim artýk odamda…
Eþyalar yavaþ yavaþ kutulara yerleþiyor, odamsa misafir odasý olma telaþýnda…
Badana yapýlacak bir kaç kanepe yerleþecek köþeyi ikiye ayýran cam kenarlarýna…
“Selim’le geldiðinizde bu odada kalýrsýnýz” diyor annem…
Bu odada kalacakmýþýz biz! Misafir odasýnda…
Az önce geçirdim sevdiðimi…
Mutluluk olsa da gözlerimizde; birazda hüzün ele veriyordu kendini…
Nasýl geçti yýllar?
Göz açýp kapayana dek geçip gidiverdi…
Nelere þahit oldu evin kýyý bölümündeki bana ayrýlmýþ bu mekan…
Ne mutluluklara, ne hüzünlere, ne acýlara…
Küçük dünyam dedim hep odama…
Acýlarýmý da mutluluklarýmý da en derinden yaþadýðým yýllarda…
Neleri sýðdýrdým içine…
Duvardaki bordürlerim…
Bahara aþýk ben! Nasýl aramýþtým çarþýda bahar rengi olmalý baktýkça mutlu olmalýyým diyerek…
Duvarýmdaki papatya tacým… kuruyup þekli bozulsa da mutlu ediyor beni her bakýþýmda…
Duvarlarým…
Acýlarýmla yumrukladýðým duvarlarým…
Dibe vurmayý severdim ölümüne kanamayý acý çekmeyi…
Kimseye sezdirmeden kimseyi üzmeden…
Ýçip içip daðýttýðým nefret edip kahrettiðim ayýldýðýmda baþýmdaki ince sýzýdan öteye hiçbir þeyin kalmadýðý “ yine güzeliz! “dediðim toyluk yýllarýmda…
Þu an sýrt yanýmda kalan aynam…
Gözyaþlarýmýn bana ne kadar yakýþtýðýný orda görmedim mi ben!
Ýlk kar ýn topraða düþtüðünü bu odada kutlamadým mý?
Baharýn benim tüm hastalýklarýma çare olduðunu yine küçük dünyamda keþfetmedim mi?…
Ýlk yeðenimi kucaðýma verdiklerinde bu yataða boylu boyunca uzanýp günlüðüme not düþmedim mi ‘hoþ geldin bebek… Pabucumu dama attýn! ’diyerek…13 yaþýndaydým o zamanlar… Evden ayrýlmama 12 kala…
Mutluluk sarhoþu da oldum…
Hüzün ayyaþý da…
Sevdim… sevildim…
Kanadým kanattým…
Ama ben hiç bu kadar aþýk olmadým…
Hiç kimseyi ömürlük sevmedim…
Seni terk ettirecek hiç kimse çýkmadý ki karþýma…
Ama onu sende tanýdýn!
Ve tanýk oldun mutluluðuma…
Odam halen gideceðimi idrak edemiyor…
5 parmaðýmý geçmeyecek sayýda gün kaldý benim taþýnmama…
Biblolarýn kaldýrýlýþýna, kýþlýklarýmýn yazlýklarýmýn kutulanmasýna, Dolaplarýmýn boþalmasýna halen anlam veremiyor ne zamanki taþýma aracý kapýnýn önüne gelecek bu oda tamamen boþalacak iþte o an ýssýz kalacak…
Aðlayacaðým…
Odamýn aðladýðýný hissedeceðim…
Gidiyorum ben…
Baþka yuvanýn diþi kuþu olmaya…
Yeni düzen… Ýki kiþilik kocaman bir yatak…
Mutlu muyum?
Çok…
Ama birazda hüzün var içimde…
“Baba evini özleyecek misin?” dedim bu gece sevdiðime…
“Ben seni istediðimiz gün idrak ettim o evden ayrýlacaðýmý” dedi…
“Sen” dedi gözlerini süzerek…
Düþündüm…
Ýçimde kopan fýrtýnalara kulak asmadan “bu odanýn aynýsýndan evimize de yaparsan özlemem” dedim! Ve gözlerimi kaçýrarak gülümsedim…
“Yaparýz tabii” dedi…
“Hatta þu lambayý da dedim onu da götürelim”…
Sonrasýnda uzun bir sessizlik…
Çok özliycem ben burayý…
Burada gülmeyi…
Burada aðlamayý…
Buraya sýðýnmayý…
Hatta burada saklý içilen sigaralarý bile…
Misafirlerimi burada aðýrlamayý…
Sýr kutusu odamý…
Gidiyorum ben…
Düzenini kendimizin belirlediði kocaman bir eve…
Orada ben yokum…
Biz varýz…
Artýk iki kiþi için yaþayacaðým…
Yemekler yapacaðým… Misafirlerimi salonumda aðýrlayacaðým…
Çay demleyip balkonumuza çýkacaðýz…
Ama hanýmeli kokusu olmayacak…
Annem saksýlara naneler ekti!
Burayý aratmasýn diye…
Taç yapraklý çiçekler hazýrladý, üzerlerine kurdele baðladý…
Ve çeyizindeki tablolardan ayýrdý bana…
El emeði iþlemelerinden…
Evlendiklerinde aldýklarý antika radyoyu bana veriyor sen çok seversin eskileri diye…
Dilinde yine türküler…
Bana öðrettiði melodiler…
Ýçim acýyor…
Belli etmesem de koyuyor bana gidiþim…
Gelin oluyorum ben hem aðlarým hem giderim gibisinden…
Bir çok danteller, oyalanmýþ havlular…
Krinkýllar,taftalar…
Kutu kutu eþyalar…
Üzerine düþülen notlar…
Hazýrlanmayý bekleyen kýnalar…
Davetli listesi…
Anne yemeklerinin yazýlacaðý kocaman bir ajanda…
Bende senin gibi gibi olacaðým anne…
Evimin annesi olmaya gidiyorum…
Gitmeme az kaldý!
Her þeyi özliycem………..
Hoþça kal odam…
Hoþça kal baba evim….
Gönül SEVÝNÇ
Haziran-2007