Dün gece;
Senden ayrý geçirdiðim ilk geceydi.
Ýnsanýn içini acýtýyordu geçen dakikalar.
Bu kadar nefret etmemiþtim.
Zamandan, kaderden, çaresizlikten ve kendimden
Zamandan, senden ayrý geçtiði için,
Kaderden seni sildiði için,
Çaresizlikten seni bana getirecek bir yol olmadýðý için,
Kendimden ise sana “GÝTME” diyemediðim için nefret ettim.
Her yer buram buram nefret, korku ve göz yaþý kokuyordu.
Caným acýyordu.
Sensizlik kara bir bulut gibi çökmüþtü geceme.
Sana gitme diyemedim belki ama
Þimdi kulaðýna bir þey fýsýldamak istiyorum.
Ben seni çok özledim.Dön geri.
Geri döneceksen,
Kara bulutlarýn çöktüðü geceye.
Göz yaþlarýmý takip et seni bana onlar getirecek.