Gözlerinin içine bakarken anlýyorum ki ben sadece o zaman yaþýyorum...
Hiç gitme kal orda hergün ol yanýmda her an...
Sesini duyduðum zaman anlýyorum ki kalbim iþte o an atýyor..
Sana sölüyorum ömrümün en güzel baharý...
Lütfen duy...
Seni seviyorum...
Seni sevmek bütün acýlarýmý dindiriyor...
Gözlerinin içine her baktýðým an içim aþkla doluyor..
Sana aþýk olmak istiyorum daha çok ve daha çok...
Kaçýyorum kimi zaman senden..
Uzak olmak istiyorum...
Soðuk olmak buz gibi...
Korkusu sarmaya baþlýyor seni kaybetmenin
Ýþte o an anlýyorum ki ben seni seviyorum....


Hani olur ya sarar boðazýnýzdan bir duygu...Onu seviyorsun onu seviyorsun diye... Halbuki kabul edemiyorsunuz...
Olmaz diyip savaþa atýyorsunuz kendinizi.. Ama o hep gözünüzün önünde olduðu için olmuyor. Baþarmýyorsunuz...

Gittikçe sahipleniyorsunuz onu ruhunuzda,umarým kimse onu üzmüyordur diyorsunuz..Umarým hayatýnda birisi varsa bile ona iyi bakýyordur..Umarým en az benim kadar deðer veriyordur...Ama bir yandan da hayalini kurmadan edemiyorsunuz..Ya o benim olsaydý nasýl olurdu..Onu nasýl mutlu ederdim..Onun için neler yapmazdým ki..Ýþte böle böle geçiyor günleriniz...Bakýyorsunuz ki yakýnda gidicek o hayatýnýzýn o küçücük kýsmýndan bile..Günler tükeniyor..O acý ruhunuzu yakýyor..Hayýr diyip birþeyler yapmak istiyorsunuz..Artýk neleri göze alabileceðinizi düþünmeye baþlýyorsunuz...Umrumda deðil bilsin ben de rahat edim diyorsunuz..Ama bu çok hesapsýz oluyor..Ya baþkasý varsa,ya o onu çok seviyorsa ya ben sölediðimde bu havada asýlý kalýrsa...Böle böle yiyip bitiriyorsunuz kendinizi..Bitiyor artýk...Yerinizde duramýyorsunuz..Sölicem sölicem artýk umrumda deðil aþýðým iþte ve gerçek aþk fedakarlýk ister diyip kararýnýzý veriyorsunuz....
Bu belki de hayatýnýzýn en büyük ama en güzel kumarlarýndan birisidir ama farkýnda olmuyorsunuz..Size göre bu kumar ya size ruhunuzun sahibini canýnýz kanýnýz gibi sevdiðiniz insaný getiricektir ya da bu insaný götürücektir....Küçük küçük oyunlara baþvurmak zorunda kalýyorsunuz...Nerden girsem hayatýna diye düþünüp dururken...Aklýnýzdan türlü türlü fikir geçiyor...Birþeyler mantýklý gibi görünüyor,baþlýyorsunuz..O o kadar tatlý ki..Onun belki bir selam demesi bile ruhunuzu alýp götürüyor..Ama kendinize kýzýyorsunuz dur kendine gel olmaz böle dimdik dur bakalým ayakta o senin için çok dðerli olabilir ama kendi deðerini yok edicek kadar olmamalý diyip geçiyorsunuz..Ama biliyorsunuz ki umrunuzda deðil o güzel gözlerin içine her baktýðýnýzda anlýyorsunuz siz onu seviyorsunuz..Ve bunu yaþayabilme ihtimali bile herþeye deðer..

Bu duygu insaný bitiriyor, çok üzüleceði bir riske sokuyor,ve kimi kazanýyor kimi de kaybediyor....

Sihem TACHOULÝ