Tarih: 13 Mar 2006 15:16 Mesaj konusu: Kayýp Rüya Kumpanyasý

--------------------------------------------------------------------------------

Üzerimde dolaþan bu kemirgen bulutlar…. Ama acýsýný hissetmiyorum…
Ýçim bir karnaval. Hayatýmýn bütün kötülükleri bir arada. Öyle ki bazý Anýlarým içki masasýnda meze, bazýlarý fahiþe gerdanýnda tükürük. Kimi dost iniltileri, kiminde acý, zevk bir arada. Baðýrýyor çocukluðum kumpanyanýn en uzaðýndan. Belki döner de bakar bir çift göz… Nerde… her halim ayrý aleminde.
Giriþ kapýsýnýn üstünde büyük bir cin var. Elleri iki yana açýlmýþ, yüzünde piþkin bir gülümseme. Bu gülümseme ki ne bir çocuða tamahkar nede.. Karanlýk ormanýn içinden gelen her Aný’nýn dikkatini çekecek bir parýltýyla süslü kapý, karþýlýyor misafirlerini büyük bir hevesle. Kapýdan geçen Aný þaþkýn ve vehim dolu. Öylesi bir girift hal var ki içeride, naralar atan sarhoþlar, gülüþen fahiþeler, oyun makinelerinden sýzan renk cümbüþü gecenin örtücülüðüne zýt. Giren her Aný’ya iyiliði yada kötülüðü sual edilmeksizin alýnýr hemen baþ köþeye. Burasý bir Aný meyhanesi bir Aný kerhanesi bir Aný kumpanyasýdýr. Burada satýlan da alýnan da Aný’dýr. Saki de Aný’dýr, sarhoþ da Aný’dýr. Fahiþe’de Aný’dýr üzerinde tepinen ihtiyar, diþsiz kölede.
Peki ya ben… Ben kimim ? Bir aný mý? Var mýyým ? sadece –sözde- eþ dost sohbetlerinde bir nesne miyim? Hakkýmda düþünülenler mi beni iyi yapar? Ýyi deðilsem yok muyum? Peki kötü olmayý tercih ediyorsam? Bu intihar mý? Ýnsanlara olan öfkemi içimden yaþamaya devam etmek istiyorsam? Bu da mý intihar?
Soru… Soru… Soru…
Bunlara cevap aramalý mýyým?
Cevap…
Hayýr. Çünkü herkes bunlarýn cevaplarýný zaten biliyor. Öyleyse ben yaþýyorum. Yani bunlarýn cevaplarýný. Hiç kimseye açýklama yapmýyorum. Kimsenin beni bunun için suçlamasýný istemiyorum. Suçlasa da umursamýyorum. Toplum içinde var olmak istemiyorum. Ýçimdeki toplumu daðýtmadan baþka bir topluluða karýþmak istemiyorum. Birilerinin beni karþýlýksýz sevmesini beklemiyorum. Bunun yükünü taþýmak istemiyorum. Sevdiðim insanlarýn sevgimden haberdar olmasýný istemiyorum. Hatta onlardan nefret ettiðimi düþünmelerini istiyorum. Nice günler kapatýldýðým tecritlerden korkmak istemiyorum. Tecritleri var eden kanlý canlý duvarlardan kurtulmak istiyorum. Yalnýz olmak istiyorum. Yalnýz ölmek istiyorum. Yalnýz “ol”mak istiyorum. Ölürken öldüðümü düþünmemek istiyorum. Asla korkmadýðým ölümü tebessümle karþýlamak istiyorum. Apýþ arasý meze olmuþ bir fahiþe olmak istiyorum ve kahkahalarýyla kulaklarý þenlendiren fahiþeyi düzmek istiyorum.
Üzerimde dolaþan bu kemirgen bulutlar. Acýmalý mý ?... içimde bu fýrtýnalar koparken.
…
…
…
Kayýp Rüya kumpanyasýna Hoþ geldiniz…