SÜRGÜN BÝR SEVDAYDI
sürgün bakýþlarýndý
firari aklýmý benden alan
milyon kilometrelik bir hasretti
seni aklýma düþüren
sen bana öðretmiþtin
gri bir kentte yamalý sevmeleri
unutmam yaðmurlu bir akþamdý
ikimizde sýrýlsýklam ve bizden baþka kimsemiz yoktu
sen neyin var neyin yoksa
her þeyini alýp gittin
o geceyi býrakýp bana yadigar
sessiz habersiz
ben orda unuttum çocukluðumu
bir tek muhabbet kuþumuz kalmýþtý bana
sen gittikten sonra öldü kafesinde sevgisizlikten
ne çok yolunu gözledim dönersin diye
o kenttin yýkýk dökük tren garýnda
sen bir daha hiç dönmedin
ben sazýmýn tellerini bir bir söküp
yüreðime astým
ve þimdi yüzüm gözüm param parça
anlasana gülüm anlasana

Ozan Daimi KASAR