zehirini zerk edecek ayrýlýk bedene
on üçü bir yarým haziran daha
her on yýl sonrasý ölüm bir dönüm
yüreði sarmalayacak
kalem kýrýlacak

yine isimler konacak
içinde en güzeli
KanÇiçeði Yarým Haziran

adý yalnýzlýk
kurþundan aðýr perde gibi örter üstünü
ne saða dönebilirsin ne de sola
þimdi aðlayabilirsin artýk

adý korku
karanlýklarda kara düþünce duvarlarýn vuruþacak
bilmeyeceksin ne nedir kim kimdir
görmeyeceksin hatta sen bile

adý yaþlanma
kýrýþýklýklar yýðýlacak alnýna gerdanýna göz kenarlarýna
ayna ters, düz yapacaksýn yaþanmýþlarla
sonu seveceksin onlarla

adý aþk
bilemediðin düþünemediðin onca yaþanmamýþlýklarla
karlý saydýðýn yaþadýðýn aþklarýn hesabýna
tatmamýþlarýn lezzeti olduðunu asla unutma
seçilmiþliðin hazzýyla daha bir baþka gözükecek
gözüne beyhude dediðin bu dünya

adý ölüm
binlerce kez çeþit çeþit renk renk ölümler var yaþamda
sen yaðmurda damlalardan öl mesela
rüzgar atsýn þamarýný yüreðine olmadý
geceler boðsun seni hayal yataðýnda
ya da son hazan yapraðýnýn altýnda ver canýný
nasýl istersen nasýl seversen öyle

eflatunda öl þiirde öl
ya da þiir gibi bir yaþamda
öl öyle öl ki
öldüremesinler asla

açmadan solan
vakit dolmadan artýlarda eksik kalan
'KanÇiçeði Yarým Haziran'