BÝR DENÝZ MASALI'

Bütün masallarda denizlerin oluþumu,
Nuh tufanýyla birlikte baþlar.
Bizim masalýmýzda deniz,
Nuh'tan önceki bir kayboluþumu,
Kapsar...

Öyle bir deniz ki bu deniz,
Ben, sen, o, hepimiz;
Dünyanýn deðiþik denizlerindeyiz,
Masalýmýzdaki deniz baþka bir deniz...


Yeryüzünde bütün yollar,
Denize çýkar.
Bu yollar aþýlamýyacak kadar uzun,
Geçilemiyecek kadar dar.

Havada bir deniz kokusu;
Bir yosun kokusu,
Ýçimde bir yalnýzlýk duygusu...
Bir atýlmýþlýk, satýlmýþlýk
Korkusu vardý.


Denizin uçsuz bucaksýzdýr senin sevgin sýnýrsýz,
Aþk dilenmeye geldim apansýz!
Yorgunluðumu gidermeye, çektiklerimi bitirmeye;
Acýlarýmý dindirmeye geldim zamansýz.
Al yanýna acým dinsin ,
Çýðlýk çýðlýða aðlamasýn martýlar,
Hýrçýnlaþmasýn dalgalar,
Aþkýn Kanununu bir de senden dinlesem;
Ve kollarýnda öylece beklesem;
Acý bitse, hüzün bitse, hayat bitse...
Ne varsa benden alýp götürse,
Bir çocuk olsam kollarýnda beni uyutsan,
Masmavi sularýnda yýkansam, pisliklerden arýnsam,
Maviler yýðýlsa üzerime, huzursuz akþamlar bitse,

Yýllardýr özlem duydum saf bir sevgiye;
Bu özlemimi al, bitiriver,
Hep düþünürüm geldim ne diye,
Beni bu dünyadan götürüver!
Bir türlü alýþamadým açgözlü insanlarýn,
Rezilliðine, pisliðine...
Kýrlangýçlarýn gitme zamaný geldi;
Al beni de götürüver,
Bir akköpüklü sularýna batýrýver,
Bir martýlarýn kanatlarýnda uçuruver.
Ne varsa üzerimde aksýn gitsin,
Ne varsa yitsin, acým dinsin;
Þefkatli kollarýnda...

Yaðmur yaðarsa inceden, uykularýn bölünürse usulca,
Ve beni anarsan, ararsan;
Bil ki kumsalda, martýlarýn yanýnda,
Yakamozlarýna dalmýþken masalýn ortasýnda,
Dalgalarýn kumsalý öptüðü yerde ben varým!
Bir elimde hüzün, bir elimde acýlarým,
Sana doðru koþmaktayým...

Aþýlamýyacak kadar uzun,
Geçilemiyecek kadar dar,
Bir hüzün sardý içimi dalgalar kadar.
Neyse ki kumsal geniþ, martýlar da var,
Yakamozlarýnda denizin, ufkun saðýrlýðýnda,
Bu hüznün, bu acýnýn aðýrlýðýnda;
Bilmiyorum ne renk, nasýl biçimi...

Ýkiniz de içimde en derin iz,
Biri sen, biri deniz.
Ne denizsiz olabilirim,
Ne sensiz...
Sen denizsin, deniz sensin!
Ýkinizin acýsýyým...
Ýkinizi de çok sevdim alabildiðine,
Denizin maviliðinde.

Dalgalarýn köpüðünde, sesinde,
Martýlarýn çýðlýk çýðlýða nefesinde,
Sahildeki kum tanesinde,
Yürüdüm adým adým ben'i aradým.
Ben yitiktim oysa uzayýn zerresinde,
Uzun uzun içimde bir hüzün, seni düþündüm,
Her þey eskisi gibi öyleydi,
Talihim kahpeydi...

Saçlarýmda ayrýlýk rüzgarý,
Avuçlarýmda yakamozlarla gelsem,
Alsan þefkatle kollarýna sýký sýký sarýlsan;
Yüzümde acý bir hüzün öylece kalsam,
Kýrçiçeklerini saçýna taksan,
Saatlerce sen bana ben sana baksam;
Hayat dursa, zaman dursa, sen dursan.

Ben yakamozlu gecelerin yorgun adamýyým,
Alýþtým terk edilmelere, tuhaf yalnýzlýklara,
Ben seni sevmek için yaratýldým, seni övmek,
Ve sövmek için denizlere karþý,
Gün doðumunu seyrederken sabahlarý,
Alýþtým uykusuzluklara...
Ben tepeleri, daðlarý aþardým eskiden,
Dedim ya bir yorgun adamým þimdi,
Bir türlü geçemiyorum yeni caddelerden;
Ancak kendime kýzýyorum, yokluðuna kýzýyorum,
Ve bir apartmanýn dördüncü katýnda seninle yaþýyorum,
Bu milyonluk þehir henüz uykudayken...
Biraz çýlgýn mýyým, azýcýk deli mi ne?
Bir gitar sesine vurgunum, bir dalgalarýn kumsalý öpüþüne,
Nedir çektiðim bu unutmak bilmeyen hafýzamdan?
Gözlerimin önünden gitmiyor bir türlü gözlerin;
Ne kadar hasretim bir bilsen gülüþüne...

Yýldýzlar göz kýrparken yakamozlara,
Ben þaþkýn umutlarýmla dolaþýyorum.
Bir yýldýzlara bakýyorum, bir yakamozlara,
Yamaçtan inen huzursuz akþamlarýn koynunda.
Yürüyorum kýyý boyunca, bir ayak seslerimi duyuyorum, bir kol saatimin,
Ah çevrem ne denli kalabalýk olsa da ben,
O denli yalnýzým.
Bir bu milyonluk þehir, bir sen, kahrettim ikinize de;
Ne yapsam, ne etsem, boþtur ne desem,
Mümkün mü mutlu olmak sen içimde eserken?

Martý kanatlarýna adýmýzý,
Akköpüklü dalgalara yalnýzlýðýmýzý yazdým.
Dudaklarýmda yarýlanmýþ bir þarký,
Uzun uzun bir hüzün içimde,
Kimse bilemez bitmeyen dansý...
Martý kanatlarýnda yazýlý adýmýzý kimse silemez! ...
Nasýl dünyadýr bu, pis ve rezil öylesine; geldik nesine?
Deðiþikmiþ bu oyunun farký, hadi gel!
Saçlarýmda güneþ, yýldýzlar ýþýk seli...
Deniz mis kokulu, sen ondan güzel...
Dalgalarýn arkasýndan geliyor hüzünlü sesin;
Ellerimi uzatýyorum, tutamýyorum;
Martýlarla birlikte sesleniyorum:
'Deniz nerdesin! Nerdesin? ...
Benim gizlim saklým, "Birdenizmasalým";
Hep sende aklým...

'BÝR DENÝZ MASALI...'

ERDEN ERKÝN....