Islanýyorum,denizin üzerinde martýlar uçuþuyor . Küle batýrýlmýþ tenlerinde yaðmur kokusu.
Dalgalarýn kat kat yükseldiði bir ummanla boðuþuyorum . Bulutlarýn makyajý akýyor içime , ve ben yüzümü ayrýlýkla yýkýyorum.
Yollarýn saçlarýna yapraklar yapýþýyor , karýþtýrýyorum geceyi suskunluðun ertesinde , ufkadalýyorum.
Bastýðým kumsalda deniz iyot karýþtýrýyor ruhuma.
Acýlarýma ayaklanýyorum.
Seninle baþlýyorum zamanýn diðer yarýsýna.Kapýlarýn ardýnda yanan ýþýklardan bir hüzme oluyorum dudaklarýna.
Sadece izi bulunmayan bir hasret kalýyor bana , ucu yanýk elektronik postalarýn köþelerinden.
Dalýp gidiyorum yosunlarýn kimsesizliðine . Sanki hiç olmamýþ gibi balýk oluyorum.
Yüzgeçlerimde oksijen baloncuklarý dans ediyor . Yeryüzünü göremiyorum . O masmavi rengi , sanki artýk hiç tanýmýyorum.

Ne okuyorum sonrasýnda , nede yazabiliyorum aþký sana. Sen anlatýyorsun bana , ben iki elimi býrakýp yangýn yerinde , yani yüreðimde hiç yazmayan bir kalemin
alýþýlmadýk gölgesinde , sana çoðalan düþlerimle seni dinliyorum.
Sevmeliyim diyorum seni aklýma zýpkýn gibi girdiðin uzaklardan . Görmeliyim diyorum . Daha çok içime çekebilmeliyim seni . Derken ucu bucaðý sýnýrsýz bir okyanus
sessizliðinde seni buluyorum . Sor beni yalnýzlýða diyorum . Daha önce yazdýðým gibi . Anlatsýn kaç iklimi sýrtýmda taþýdýðýmý sana . Bilmezsin biliyorum.
Ýlmek ilmek saçlarýna dolanan yýldýzlara bakýyorum . Göz kýrpýyorum belkide sana . Bir yanda yankýsý vücuduma mimlenen derin bir sabrý týrnaklýyor gözlerin,
diðer yandan uðultusu baþýmdan hiç eksik olmayan rüzgarlarýna tutunuyor ellerin.
Hiç bulut olurken gördünmü sen beni.
Güne uyanan sevinçlerini kumlara býraktýnmý yakamoz parýltýlarýnýn peþisýra.
Ýskele ayaklarýna yaslanýp çaresizliðe verdinmi yüreðini.
Denize karþý,
Hiç deniz oldunmu sen benim gibi.

Günün en sakin zamanlarýnda hoyrat bir alýþkanlýða terkettiðim hatýralarýmý çalýyorum aþktan yana . Serenad öykünmelerinde paranoya kurgularýna gömülüyor tutkularým . Bir varým bir yokum . Yokluðunun çoðuluyum.
Özlemek sol yanýmda aðrýsý dinmeyen bir yarayý deþiyor hesapsýzca. Çekip vursalar beni bu saatten sonra , yinede illaki sen diyorum.

Dalgalar yüzümde yýkýyor suskunluðun kalelerini . En olmadýk anda tutuyorum kendi ellerimden sana geliyorum.
Varmýsýn diyorum , varmýsýn yalýnayak koþmaya hayata . Cam kýrýklarý ile kaplanýyor hayallerim . Varmadan daha sabaha.
Eski bir evin çatý arasýnda tozlanýyor ýþýðýn avcundaki silüetler.
Kitaplar bir kaldýrýlýyor , bir çýkarýlýyor aþk adýna . Þiirler bir yazýlýyor bir siliniyor sevdaya infaz edilen uykularýna.
Nefes nefese kalýyor yüreðim . Neon ýþýklarý altýnda tenime býrakýlan suskunluðun peþindeyim.
Yeryüzünü terkediyor gençliðim ve denizde balýk olmayý bekliyor sendeki düþlerim.
Külbastý bir martýya yem olmadan,
Belkide bu son dileðim.