Çýt dedik ya, ne zaman nerede çýkar belli olmaz. Çýtýn çýkmadýðý çok önemli yerler vardýr. Teröristlerle gece gece mücadele ederken çýt çýkarmak, hayata mal olabilir mesela... Þehitlik yazýlmýþsa alnýna askerimizin, kimse de önüne geçemez bu kaderin... Allah önce sevdiklerine, sonrada bizlere baðýþlasýn onlarý, ayaklarýna taþ, gözlerine yaþ deðdirmesin...



O çýt bazen ufak tefek dallarýn odunlarýn yandýðý yerde çoðalýr da çýtýr çýtýr olur bir anda... Güzeldir o çýtýrçýtýrlarý dinlerken tabiatýn güzelliklerini de yüreklere nakþetmek...

Bazý zaman çýtý çýkmasýn isteriz yaramaz çocuklarýn. Parmak sallarýz onlara, ’’Hmmmmmmm seni gidi gidi!’’ gibi cümleler kurarýz, ancak çoðu zaman çocuklar yine bildiklerini okurlar... Çok da hiperaktif deðillerse azýcýk çýtlarýnýn çýkmasýndan fazla zarar gelmez, ne bizlere, ne de baþkalarýna. Az çýtý çýktý diye de çocuklara kaba davranýlmaz, sakýn yapmayýn bunu...

Bazen oturduðunuz apartmanda çok gürültülü insanlara denk gelirsiniz, kimi zamanda komþularýnýzýn çýtý çýkmaz. Kendi halinde halim selim insanlardýr. Çýtý fazla çýkan komþular yüzünden, kendi evinizden kiraya çýkmak zorunda kalmazsýnýz, benim gibi, inþallah siz de...

Bazý zaman haksýzlýklara çýt çýkarmak, doðal ve demokratik tepki vermek insan olmanýn da gereðidir. Ne milletçe yüzdelik verilerek salaðýz, ne de ülkemiz üzerinde oynanan oyunlardan habersiziz, çýt çýkarmadan bazý þeylere sabrediyorsak, efendiliðimizdendir... Damarýmýza basýldý mý, fabrika ayarlarýmýzla oynandýðý zaman, ya da seçim zamaný, Osmanlý Tokadýný okkalý biçimde yerleþtirmesini de biliriz... Gün ola harman ola...