Ne de güzeldir rahat bir koltuða oturmak. Hele bir de bu koltuk biraz da yaylýysa ve de sallanýyorsa, sizi de zaman zaman tilki uykusuna daldýrýyorsa... Rengi þekli þemalý pek de önemli deðil aslýnda. Biraz sallansýn, sallanýrken beni de sallasýn, sarmasýn ama... Ýlla kýrmýzý olsun üç kuruþ fazla olsun diye bir takýntýmýz yok...

Çoðu zaman hoþuma gider onun üstünde sallanmak. Allah var o kadar otururum üstüne gýký da çýkmaz. Af et be dostum, arkadaþým, can yoldaþým koltuk. Popomun ve de benim kahrýmý çok çektin. Hele kuru fasulye filan yediðimde o mabadýmdan çýkan kötü kokular için senden özür dilerim. Keyfim o kadar yerindeydi ki kalkýp da tuvalete gitmeye üþendim iþte, kusura bakma...

Ne yani, bir koltukla can ciðer kuzu sarmasý olamaz mýyým? Merhum Aziz Nesin Badem Aðacý ile arkadaþ oluyor da, ben, beni üstünde taþýyan, hem de çok sevdiðim koltukla niye arkadaþ olmayayým, keyif de benim koltukta... Hem de koltuðumla arkadaþ olduðumdan, ne yalan söyleyeyim koltuklarýmda kabarýyor...

O da beni seviyor. Hele de bir de hafif hafif yaylandý mý, bir de þekerleme yapmaya baþlayýp da güzel rüyalar gördüysem kýsa kýsa, deðmeyin keyfime... Aslýnda o kadar senedir kahrýmý çekiyor ’’Sayýn pek bir muhterem canýmýn içi koltuðum.’’ demem lazým ona... Evime misafir geldiði zaman, hemen de gözleri iliþiyor, hele de çocuklar oturup da üstünden kalkmak istemiyorlar. Hor davranmasalar, incitmeseler müsaade ediyorum, ama canýmý sýkanlarda oluyor bazen çocuklardan, ana babalarýnýn yanýnda pek belli etmesem de bozuluyorum...

Tatile gittiðim zaman bile bazen aklým ondan kalýyor, acaba boþ boþ sallanmadan duruyor, mutlaka caný sýkýlmýþtýr bensiz, diyorum... Benim onun ile olan teþrik-i mesaim, siyasetçilerin ki gibi deðil tabi ki... Hep üstünde oturayým, sallanayým, Japon yapýþtýrýcý ile kendimi koltuða monte edeyim, hiç üstünden de kalkamayayým diye de bir düþüncem olmadý, olmazda... Zaman zaman baþka baþka koltuklara da otururum ki onlarda küsmesinler, sallansýn ya da sallanmasýn...

Geçen pazar sabah uyandým, selam verdim koltuðuma, o da aleykümselam dedi... Yok caným, þaka yaptým tabi ki böyle bir þey olmadý, ben selam dedim ona, ama onun da bana dediðini aklýmdan geçirdim, hani dese fena olmazdý gibisinden, demedi, olsun zararý yok, demese de onu seviyorum.

Kaç senedir kahrýmý çekiyor da bana mýsýn demiyor. Geçenlerde rüyama girdi, rüyada bana ’’Býrak artýk beni azat et, baltayla kýr parçala, sonrada sobada yak, çok gýcýrdýyorum seni sallarken.’’ dedi, o sýrada kan ter içinde uyanmýþým. Oh be þükür iyi ki rüyaymýþ dedim...