AÞKIN YANGIN GÖZLERÝ

YÝNG YANGIN GÖZLERÝ

Gece ya da günüz, her an, her nerde olursan ol seni izleyen bir göz vardýr; bunu sakýn unutma.
Sahile indim, güneþ mis gibiydi, Jartiyere Mahkum sahilinde.
Baþýmý nereye çevirsem güzel kýz, güzel kadýn, kýyamet gibi çoklar. Saatlerce ölecekmiþ gibi onlarý seyredip düþüncelere dalýp onlarca sigara içtim durdum.
Eve dönmeye karar vermiþken gözüme kumsalda oturmuþ bir genç kýz takýldý. Bu kýz yalnýz baþýna kitap okuyordu, 17, 18 yaþýnda olmalý, denizin hemen kenarýnda. Þaþtým kaldým; çünkü yüzlerce binlerce kýz, kadýn, erkek arasýnda kitap okuyan tek oydu, tek bu kýz deðerliydi, oradan ayrýlamadým, onu izlemek istedim, kumral kýz mavi kot pantolon giymiþ, omuzlarý açýkta býrakan bir giysisi var, beline montunu sarmýþ, uzun saçlarý var. Kumral kýzlarý baþka türlü severim. Arada denize, çevreye bakýyordu, uzandý, bacak bacak üstüne attý, dar kot giydiðini anladým, bacaðýnýn çizgileri güzel bir pembeydi, zarifti kýrlangýç gibi.
Bu kýz yalnýzdý, sevgilisi yanýnda olabilirdi, park gibi yerin arka tarafýnda sevgilisinin dizine yatmýþ ve onunla usul usul öpüþüp sohbet eden bir kýz görmüþtüm, ergen çocuklar, 15,16.
Karþýsýnda baþka çift kucaklaþmýþ öpüþüyordu. Bu iliþkinin sonu ne; sonu bombok tabi ki. Bitecek türde iliþkilerdir. Sahilde kör tavuk gibi gezeleyen binlerce kýz, genç adam, kadýn, ellerde cep telefonu, avanak gibi geziyorlar. Ýlginç hiçbir þey yok. Farklý hiçbir þey yok. Benim kitap okuyan kýz onlar gibi takýlmýyordu, kitap okuyordu. Mucizeydi, mucizeye bakar gibi ona bakýyordum. Çok deðerliydi benim için. Þaþmýþtým kitap okumasýna. Sanki kitap okunmasý yasak bir yerde, (okuyan giyotinle öldürülecek) Güzel kýzlarý, kadýnlarý izledim, tamam; ama bir s.k olmaz bunlardan diye isyan etmiþtim, delirmiþtim, çok sinirlenmiþtim, bu muydu hayat, böyle mi güzel insan olacaklardý, bunlardan bir bok olmaz, ne köy ne kasaba diye düþünürken kitap okuyan kýza rastlamýþtým.

Yüzünü merak ettim, baþýný çevirinde görebildim ama çok uzak, o mesafeden onu net görmek imkansýzdý. Uzun dakikalar sonra kýz toparlanýp kalkýnca bende deli bir bir merak baþladý, yüzünü görmek istedim, saçmaladýðýmý biliyordum; ama bu merak tatmin edilmeliydi, yani onu onca zaman izledim, yüzünü görmeden eve gitmek..doðru gelmedi, bu merakla yaþamak istemedim, huyumdur. Yüzlerce insan hareket halindeydi orada, kýz kalabalýkta eriyip kayboluyordu, bastým, neyse ki onu gözden kaybetmedim, tam onun önüne çýkabileceðim noktaya geçip mevzilendim, böylece tam yüzünü görebilecektim, neye benziyordu, derken az sonra tam önümden, birkaç metre karþýma geldi, saçýný kenara diðer tarafa koydu, elmacýk kemikleri çok belirgin, sivri çenesi olan bir yüzdü bu, kahverengi gözleri var, üçgen bir yüzdü bu, hep böyle suratlarý elimle koymuþ gibi bulurum nedense, o yüz tipinde bana iyi gelen bir þey var. Aþýk oldum. Ýnce bel, zarif bir vücut, güzel bir kalça, hafif göbeði var. Zarif bacaklar. O uzaklaþýrken yine onu seyretme düþüncesi baskýn geldi, ben orada çakýlý kaldým ama kalbim, ruhum ona doðru koþuyordu, içim ona doðru gidiyordu. Hayatýmdan çekip gidecekti ve on bir daha hiç göremeyecektim, felaket üzüldüm, yýkýldým, içim aðladý, ruhum, içim yandý. Onu bir daha göremeyecektim. Saatler sonra onu gördüm, bir kýz arkadaþýyla kolunda plastik oturma sandalyesiyle ilerliyordu, sahilde oturup muhabbet edeceklerdi belli ki.
Eve gidemedim, gözlerimi güzel kýzlardan kadýnlardan alamadým, saatler geçti, dün gece yolun kenarýnda rastladýðým siyah kediyi bulmak için oradaydým, yanýmda kedi kutusu vardý ve kediyi bulamamýþtým. Caným fena sýkýlmýþtý, o kediye aþýk olmuþtum.
Eve dönerken, alýþveriþ merkezinin önüne geldim, kediyi en sonra burada býrakmýþtým, bir kýz gördüm, siyah tayt giymiþti, ceylan gibi fiziði vardý. Fiziðine kapýldým, aþýk oldum. Tam yolum üzerimdeydi, giderken onu yakýndan görebilirim deyip arkasýndan ilerliyordum, minyon sarýþýn kýzýn yanýnda kýz arkadaþý vardý, kýzýn elinde bir kitap gördüm, kalýn bir kitap. Yine delice bir merak baþladý, ne tür bir kitap okuyordu, sorsam mý sormasam mý, nasýl konuþacaðým, konuþmayý becerebilecek miyim, terslerse ne ederim, düþünceler deðil; eylem aniden baskýn geldi ve zýnk diye sordum.
“Ne okuduðunuzu merak ettim, bakabilir miyim?”
Kitabý bana uzattý, siyah kitabý elime aldým.
Sarý saçlarý küt, gözlüklü, uzun sarý kirpikli, mavi gözlü bir bebek kýzdý bu.
Arka kapaðýný okudum, anlamadým, siyah kapata yazýlar zor okunuyor.
“Ýçeri ne? Fantastik bu deðil mi?”
“Fantastik.”
Kitabýn ne olduðunu okumadan anlamýþtým, sezdim.
Bir an bakýþlarýyla tam temas kurdum, inanýlmaz güzel.
Saf bakýþýna, güzel yüzüne aþýk oldum, bu bakýþ tarif edilemez güzeldi.
“Fikir ve düþünce içeren kitaplar iyidir” dedim, “40 yaþýnda bambaþka biri olacaksýn, fantastik kitaplar saçmalýktýr. Bunlar sana hayatta hiç lazým olmayacak þeyler.”
“Evet” dedi güldü.
“Evet” dedi, bana katýlarak, “yeni aldým, içeriðini bilmiyorum.”
Tatlý bir ses tonu var.
“Ben yazarým, ondan sordum.”
“Yaaa öyle miii, adýnýz nedir?”
“Ýsa Kantarcý; hakkýmda internette düzgün þeyler bulamazsýn.” (ara vermeden paylaþtýðým çok seksi, dövmeli genç kýz, kadýn fotoðraflarýný görünce þok geçirmesin diye dedim bunu)

“Kaç yaþýndasýn?”
“12
“Adýn ne?”
“Deren.”
Diðer kýza sordum.
“Yaðmur” dedi. Esmer, çok kýsa, çok zayýf, yüzünde sivilce izleri vardý.
Hemen býraktým sohbeti: “Hoþça kalýn” deyip.
Yapacaðým konuþmayý, neler söyleyeceðimi önceden hiç belirlememiþtim, þýrak diye, þýpsevdi biçiminde yýldýrým hýzýyla girmiþtim olaya. Neyse ki iþi çok güzel biçimde noktalamýþtým.
Acayip sevindim.
Bir bebek kýzýn ruhuna bir þey ekmiþtim, tohumlar.
Þaþkýndým, onca yüzlerce insan içinde… sadece 2 kýz ve biri 12 yaþýnda… 12 yahu…
Yüzlerce binlerce yavan, boþ, faydasýz kalabalýk…

Amerika’da, Avrupa’nýn bir sahilinde olsak sahilde cümbüþ olur, cayýr cayýr kitap okuyan insanlar, dans edenler, top oynayanlar, gösteriler, yüzlerce þamata, spor yapanlar, yoga… kitap, gazete, dergi okuyanlar, bir þey yapanlar… bizde ise çok yavan bir kalabalýk, renksizlik. Geliþmemiþlik. Parýltýsýzlýk. Fransa sahillerinde, parka bir gidin, kitap okuyan onlarca insan görürsünüz, bizim buralarda iki taneye rastlarsanýz mucizedir.

Yine anladým ki ergen kýzlara yönelik yazmalýyým, genç kýzlar, ne güzellik, ýþýk varsa tek onlarda var ve diðerleri kaybedilmiþ, kaybolmuþ, anlamaz ve farkýna varamaz, onlar ölmekten beter dünyalarýnda kendilerini prenses ilan etmiþler. Kendilerini çekip çekip duruyorlar cep telefonlarýyla.

Anladým ki; gece ya da günüz, her an, her nerde olursan ol seni izleyen bir göz vardýr; bunu sakýn unutma.
Biraz kitap oku, nitelikli yaþa!
Tabi ruhumu verdiðim diðer yüzlerce kýz, kadýn…onlar kitap okumadýklarý için deðersiz deðiller elbette; ama ölümcül acil durumlarda çýkýþý gösteren levhalarý göremeyecekler hayatlarý cehenneme döndüðünde.
Zehirli akreplerle vakit geçiren dara düþtüðünde kartal gibi mücadele etmeyi, daðýn zirvesine doðru uçmayý nasýl bilsin!


Ýsa Kantarcý