Sevgi ya da Aþk Algýsý

Kppss 2020 sýnavýnda sorulan bir soru metni: "Sevgiyi muhteþem bir iyilikle, yücelikle birlikte düþünmek gibi evrensel bir hatamýz var. Oysa bencil bencilce sever, zalim zalimce. Mori Morisso'nýn da dediði gibi sevgi asla sevenden daha iyi deðildir."

Ben bu düþünceye katýlmýyorum. Bir kiþi sevebiliyorsa insandýr. Bencil bencilce, zalim zalimce sevmez. Bencil duygularýný tatmin için, zalim karþýsýndaki kullanmak için sever görünür. Ortada bir sevgi yoktur. Sevgi hiçbir karþýlýk beklememektir; yani sevgi ütopik bir duygudur.

Aklýn sýnýrlarýný aþamayan biri seviyor sayýlmaz. Çünkü karþýsýndaki kiþinin her yanlýþýnda sahiplenme ya da kaybetme duygusunun çatýþmasýný yaþar. Oysa sevgi yalýndýr; ne hata arar, ne mükemmellik. Yalnýzca sevme olgusu vardýr. Mecnun'u çöle düþüren, Kerem'i nara býrakan, Ferhat'a daðý deldiren, Sümmani ve Karacaoðlan'ý diyar diyar gezdirendir sevgi.

Fuzuli sevgiyi bakýn nasýl algýlayýp, anlatýyor:

"Ya râb belâyý aþk ile kýl âþîna beni
Bir dem belâ-yý aþktan etme cüdâ beni
...
Öyle zaîf kýl tenimi firkatinde kim
Vaslýna mümkün ola getürmek sabâ beni

Nahvet kýlýp nasib fûzûlî gibi bana
Ya râb mukayyed eyleme mutlak bana beni"

Rahmetli Neþet Ertaþ sevgiyi daha farklý yorumluyor: "Bizde, 'seni seviyorum' denmez. 'Kurban olurum' denir."

Evet, sevmek kurban olmak demek.

6 Eylül 20
Gölcük