Ölümün yalnýzlýðýný ensesinde hissediyordu. Kanayan býçak yarasý bir yana , kalbine yakýn gelmiþ bir kurþun yarasýndan damla damla kan sýzýyordu. Durduramazsa ölecekti. Çevresinde kimseler yoktu. Bu yolda tek baþýnaydý , týpký doðarken yalnýz geldiði gibi insanoðlunun. Dizinin üstünde baðlarýný görebiliyordu. Öylesine derin öylesine nefretle almýþtý bu darbeyi. Kim yapardý bunu ? Bu neyin öfkesiydi diye soramadý bile kendine. Öylesine acý içinde ve çaresizdi. Dünkü yaðmurdan kalan su artýklarýnýn içinde kalýn paltosunun üstüne serilivermiþti vücudu. Sesi çok kýsýk çýkýyordu. Kimselerin onu duyabilecek seviyede deðildi. Bunun farkýna vardýðýnda artýk kendini yormayý býraktý. Ne kadar baðýrmaya çalýþýrsa içinden o kadar biþey kopuyor gibiydi. Kan kokusu dolmuþtu burnuna. Her nefes almaya çalýþtýðýnda ayný tat geliyordu. Üstelik bu koku oldukça aðýr ve bir þeylerin habercisi gibiydi. Ölümün elbette..

Bir zaman önce alacaklarýný sýfýrlamýþtý. Kimsede tek kuruþ parasý kalmamýþtý. Verdiklerinden fazla da aldý , tamý tamýna aldýðýda oldu. Bazýlarýnda ufak faizler vardý. Küçük bir ticaret sayardý bunu. Parasýnýn iþlem karþýlýðý gibi. Bankalarda kredi çekmek için sýra beklemektense ondan gelip alýrdý bu mahallenin serserisi. Her türlü bataklýk içine girip çýkmýþtý ama ne madde kullanmýþtý bu zamana kadar ne sigara. Denemiþliði olmuþtu elbet ama alýþkanlýk haline getirmedi hiçbirini. Alýmý satýmýyla uðraþýr , milleti bu illete sürükler sonra da yoluna bakar devam ederdi. Yediði lokmalarýn haram ya da helal olmasý onu ilgilendirmezdi. Fýrtýna Vedat bunlara aldýrmazdý. Anne ve babasýný gençken kaybetmiþti. Amcasý bakmýþtý ona bir müddet. Yirmibeþine geldiðinde ‘’ Ben kendi yoluma bakayým Amca , yaptýklarýn için saðolasýn. Hakkýný helal et bana..’’ diyerek ayrýlmýþtý amcasýnýn yanýndan. ‘’ Helal olsun oðlum.. Kötüye bulaþma gözünü sevdiðim. Gittiðin yerlerden haberdar et beni ‘’ demiþti. Bir müddet bunu yaptý Vedat. Gittiði yerleri , kaldýðý yerleri amcasýna söylemiþti. Tabi ki bir süre sonra bunun delikanlýlýða sýðmayacaðýný öðrendi Bayrampaþa Cezaevinde..



Girdiði narkotik koðuþuydu ve onunla konuþan çoðu kiþinin zaten kafasý ayýk bile deðildi. Gardiyanlarla içeri neler girerdi neler. Öncelerinde sarsýlmýþtý bunu gördüðünde. Otuziki gram beyaz toz satarken yakalandýðýnda , içerinin böyle bir yer olabileceðini düþünmemiþti bizim delikanlý. Ýçerde bir zaman uslu dursa da sonra kayýþ yýrtýlmýþtý. Kavgalar , yaralamalar ardý ardýna geliyordu. Bir gün koðuþta olsa iki gün hücrede yalnýz baþýna , laðým kokan o duvarlarýn dibinde uyuyordu. Düþünecek vakit çok oluyordu içeride. Hakim 8 sene 4 ay vermiþti satýcýlýktan. Hýrsýnýn kurbaný olmuþtu genç yaþýnda. Yirmibeþinde hapse girmiþ , eðer yaþamayý becerirse otuzüçte çýkacaktý. Belki iyi hali bozmasaydý daha da erken çýkabilirdi. Umrunda deðildi ki. Ýçeride olduktan sonra 1 sene erken veya geç ne farkederdi artýk ona göre. Bu çukur onun evi olmuþtu nitekim. Öncesinde biraz ayak iþleri yaptý sonra biraz çýraklýk. Zamanla içerde hatrý sayýlý adamlardan biri olmuþtu. Kavgayý dövüþü býrakmýþtý çünkü artýk onun için bunlarý yapabilecek dostlarý vardý içerde. Koðuþ aðasýnýn yaveri oluvermiþti. Koðuþ aðasý Fikret nasýlsa müebbet buradaydý. Daha çok yaver bulurdu iþ yaptýrýrdý. Her ne kadar burasý onun evine dönüþse de gözü yine de dýþardaydý. Yapacak iþlerim var diye düþünüyordu. Dýþarýsý sonsuz bir pazardý , paraya para demeyebilirdi. Aklýný çelen bu fikirler onun motivasyonu oluyordu. Böyle bir fýrsatý kaçýrýpta bu dört duvar arasýnda kral olmaya lüzum yoktu. Amcasýna arada mektup yazardý içerden. Amcasýda görüþ olduðunda ziyaretine gelirdi. Yengesi börek , poðaça , sarma yapardý getirirdi beraberinde. O da teþekkür eder , içeride bu lezzetlerle buluþunca da diðer garibanlarla ve koðuþtaki dostlarla paylaþýrdý.





Hep beraber yer içerler ‘’ Abi yengenin ellerine saðlýk , sayesinde midemiz bir sýcaklýk gördü be..’’ diye sesler yükselirdi. ‘’ Abartmayýn oðlum yiyin iþte , afiyet olsun hadi bakalým..’’ diye alçakgönüllülük buyururdu. Arasýra koðuþ arasýnda avluda maç yaparlar , yorulunca kenara çekilir izlemeye baþlardý. Küfür kýyamet havada uçuþurdu. Yok sen faul yaptýn , yok eline deðdi , adam gibi oynayýn karý gibi aðlamayýn gibi laflar dolanýp dururdu. Kenara çekildiðinde aðayla yanyana otururdu. Havlusu hemen gelir terini pisliðini siler çayýný eline alýrdý. Bir gün Fikret Aða onunla kenara geldiðinde sohbet ederken ‘’ Yav Vedat , sen þimdi buraya alýþtýn. Hayýrlýsýyla çýkmanada þunun þurasýnda birkaç ay kaldý. Ya sen dýþarýda napacaksýn gurban ? ‘’ diye soruverdi.

‘’ Napayým Fikret aða , yolun sonunu görene kadar bildiðimize devam..’’ diye kaderine baðlý kaldý Vedat.

‘’ Yav evlat , sen bu yüzden girmedin mi buraya ? ‘’ - ‘’ Evet aða , cahildik bilmeden etmeden plansýzca iþ yaptýk ‘’ dedi. Genç yaþýna baðlýyordu içeri giriþini , þimdi olsa katiyen mümkünü yok beni bulamazlar der gibi.

‘’ Gel seni köye benim çocuklarýn yanýna göndereyim. Pamuk ticareti yaparlar Adana’da. Sen de onlara yardým edersin. Alýnterinle para kazanýrsýn , kimseye de minnet etmezsin. ‘’

‘’ Bana diyene kadar , sen neden baþlarýnda deðilsin Fikret Aða ? ‘’

‘’ Ben namus belasýna geldim Vedatým , iki adam vurdum Hanifem için. Yoksa bende onlarýn baþýnda duracaktým. Ama saðolsunlar mahcup etmediler beni. Ele muhtaçta etmediler. Þimdi keyifleri yerinde , iþinde gücünde hepsi. ‘’

‘’ Saðol aðam , eksik olma. Çok iyiliðini gördüm burda Allah için. Ama ben kendi amcamýn yanýnda yapamadým. Daraldým. Seninkilere de yük olmak istemem. Ben kendi yoluma bakarým. Senin için ferah olsun.. ‘’ diye kibarca ‘Hayýr’ dedi aðanýn bu güzel teklifine. Doðru söylüyordu. Amcasýnýn yanýnda bile güzelim þartlar altýnda kalamamýþtý. Kimse Anne – Babanýn yerini tutmuyordu. Zor yoldan öðrenmiþti bunlarý.

‘’ Peki Vedatým , bende seni iyi bilirim. Yaradaným yolunu açýk etsin , kötüden uzak tutsun..’’

Ayrýlýk günü gelip çattýðýnda 33 yaþýnda , sakallarý aðarmýþ , saçlarý artýk eskisi kadar uzun olmayan bir Vedat vardý. ‘’ Yolun açýk olsun Vedatým , kendine iyi bak..’’ diyerek sarýldý Fikret Aða. ‘’Saðol aðam , sende kendine iyi bak burada ’’ son cümlesi olmuþtu Vedatýn. Koðuþtan kendisine veda edenlere þöyle bir el salladý. Sonra da özgürlüðüne kavuþtu. Dýþarýsý deðiþmiþti , girdiði gibi bir þehir yoktu karþýsýnda. Ýþi artýk daha mý kolay yoksa daha mý zor bilemedi..





Son anlarýnda özgürlüðe kavuþtuðundaki o oksijeni almak istedi. Burnundan kanlar damlýyordu. Dayanamayacaktý artýk daha fazla. Bulaþmayacaktý bu iþlere. Þimdi yalnýz baþýna son saniyeleri yaþarken bunu anlamanýn faydasý yoktu. Ýndirim yapmadý diye bu hale gelmiþti. ‘’ Keyfin pazarlýðý olmaz kardeþ , alacaksan malýmýz budur..’’ diye restini çekmiþti kendince yeni yetmelere. Nerden bilebilirdi böyle olacaðýný ? Daha genç olan býçaðýný çýkardý ve dizinin üstünden yýrttý bacaðýný , sonra da diðer bacaðýna atmak isterken Vedat tokatla yere yýðdý oðlaný. Gencin yanýndaki arkadaþý gururuna yediremedi arkadaþýnýn düþmesini , belinden belki de ilk defa kullanacaðý 7.65’lik küçük tabancayý eline alýverdi. Eli titriyordu. Vedat tam onu da indirecekken üç el ateþ etmiþti genç oðlan. Bunlardan yalnýzca biri Vedatýn kolunu sýyýrmýþtý , yere düþürmeye yetmemiþti. O sýrada tokadýn etkisini atlatan yerdeki , arkadaþýndan silahý aldý ve tek atýþta kalbine belki birkaç santim yerden , iman tahtasýnýn solundan vurdu Vedatý.. Bir müddet biz ne yaptýk diye baktýktan sonra koþarak kaçtýlar olay yerinden. Vedat duvara dayandý ama dizlerinde kuvvet kalmamýþtý. Kendini yere býraktý. Keþke çýkmasaydým içerden diye düþünürken Fikret Aða’nýn lafý geldi aklýna. ‘’ Yolun açýk olsun’’ demiþti. Yolu açýlmýþtý , ve o da bu bembeyaz sahneye doðru gidiyordu...