"Tüm korkunç ve garip olaylara kapýmýz açýk, ama konfordan rahatsýz oluruz.'' Cleopatra

Benim adým Cleopatra! Ýskenderiye’de doðdum. (MÖ 69) Mýsýr'a Büyük Ýskender’le birlikte gelmiþ olan (M.Ö.300) Makedon kökenli bir soya mensup olmamýza karþýn mensup olduðum hanedan Mýsýr'da hükümran.
Benim adým Cleopatra! Ben on sekiz yaþýmdayken babam Kral XII. Ptoleme öldü. (MÖ.51) Krallýk bana ve 12 yaþýndaki kardeþim XIII. Ptoleme'ye kaldý. Benim, hanedanlýk geleneklerine göre, bir kadýn olarak, yanýmda bir kral olmaksýzýn ülkeye tek baþýma hükmetmem mümkün deðildi. Bu kral, bir evlat ya da bir kardeþ de olabilirdi. Bu þart gereði kardeþim XIII. Ptoleme ile evlenmem gerekiyordu. Bu evlilik gerçekleþti ve Mýsýr kraliçesi olarak tahta oturdum. Krallýk artýk benim olmuþtu.

Ömrümü biricik Mýsýr'ýmý Roma'nýn ezici gücünden korumak için, ihanetler, suikastlar ve savaþlarla örülü bir sahnede baþrol oynamaya adadým. Yaþým küçük, ama hayallerim ve ihtiraslarým büyüktü... Hayallerimi süsleyen, bir dünya imparatorluðuydu.
Kardeþim/kocam VIII. Ptoleme'nin ismi yanýnda kendi ismimi hep öne çýkardým. Sikkelerin üzerine sadece benim ismim yer aldý. Ýktidarý onunla paylaþmaya hiç niyetim yoktu.
Bu tavrým sarayda bir takým huzursuzluklarýn önünü açmakta gecikmedi. XIII. Ptoleme'nin ismini Mýsýr'ýn gündelik hayatýndan kazýmýþ olmam, gelenekçi sarayý ayaða kaldýrdý ve haremaðasý Pothinus'un liderliðindeki bir saray darbesiyle tahttan indirilmem gecikmedi. Kardeþim/kocam XIII. Ptoleme, artýk Mýsýr'ýn tek hâkimi olmuþtu.
Benim adým Cleopatra! Yirmi yaþýmdayým. Ben hayallerimle ve ihtiraslarýmla yaþamaktayým. Hiç kimse, hiç bir olay beni pes ettiremez...
Beni tahttan edenlere ve kardeþime/kocama karþý Pelesium'da sadýk adamlarýmla ve kiraladýðým askerlerle bir isyana kalkýþtým, ama bu isyan uzun soluklu olmadý ve hayatta kalan tek kýz kardeþim Arsinoe ile birlikte Mýsýr'dan kaçmak zorunda kaldým.
Benim adým Cleopatra! Yirmi bir yaþýmdayým. Romalý Caesar Mýsýr'ýn baþkentine el koyduðunda, (MÖ 48) Caesar'ýn kardeþim/kocam XIII. Ptoleme'ye olan öfkesinden yararlanmak isteyerek, baþkentteki saraya dönmek için hazýrlýklara baþladým.
Düþman hatlarýný geçerken yakalanmamak için kendimi bir Ýran halýsýna sardýrdým, sonra bu halý uþaklarým tarafýndan Caesar'a sunuldu. Halý açýldý ve yuvarlana yuvarlana ayakucuna kadar geldiðim Caesar'ýn gözlerinin içine baktým. Ve o an elli yaþýndaki o dev imparatorun aþkýný da kazandým. Roma'nýn efendisinin Mýsýr'da kaldýðý o bir yýllýk dönemde Caesar'ýn çocuðunu doðurdum. (MÖ 48-47) Çocuða Ptoleme Caesar adýný verdim, ama onu daha çok Caesarion (Küçük Caesar) ismiyle anýyorduk.
Bu aþkýn sayesinde, dünya iktidarý hýrsýyla yanýp tutuþan kalbini bir nebze yumuþatmýþ olmalýydým ki Caesar, Mýsýr'ý topraklarýna katma fikrinden vazgeçerek, çocuðunun annesi olarak beni, Mýsýr tahtýna oturtmaya karar verdi. Belki de bu þekilde, Mýsýr'ý 'kukla bir rejimle' kendi denetiminde tutmayý planlýyordu.
Durum, devrik kral kardeþim/eski kocam XIII. Ptoleme'nin hiç ama hiç hoþuna gitmemiþti. Ayaklandý. Kýsa süreli bir iç savaþýn ardýndan geriye kalan, XIII. Ptoleme'nin, Nil nehrindeki timsahlarýn diþleri arasýndaki parçalarýydý.
Artýk eskisinden çok daha güçlü olarak hükümrandým ama o kanunlar yok muydu o kanunlar? Bu kez de diðer kardeþim XIV. Ptoleme ile evlenmiþtim ve yanýma iktidar ortaðý olarak o oturmuþtu...
Caesarion ile birlikte birkaç kez Roma'yý ziyaret ettim. Roma'da kendisinden sonra tahta çýkmasý için oðlumuz Caesarion'u varis ilan etmesini istememe raðmen, Caesar buna yanaþmadý. Onun yerine yeðenlerinden Octavian'ý varis ilan etti. Böylece oðlum Caesarion'un doðu ve batýyý birleþtireceðine, Mýsýr ve Roma'nýn varisi olacaðýna dair hayallerim Nil nehrinin bulanýk sularýnda kayboldu. Ve Caesar, suikasta kurban gittiðinde ben de Roma'daydým.
Mýsýr'da saltanat ortaðý kardeþim/kocam XIV. Ptoleme ölünce eþ yöneticim ve varisim olarak oðlumu atadým. Bana bir þey olursa oðlumun iktidarýný engelleyebileceðini düþündüðümden, yýllar boyunca kader yoldaþlýðý yaptýðýmýz kýz kardeþim Arsinoe'yu öldürttüm...
*
"Roma'nýn baþkentinde de benim hükmüm geçecek!" Cleopatra
Benim adým Cleopatra! Yirmi beþ yaþýmdaydým. Caesar'ýn suikast ile öldürülmesine (MÖ 15 Mart 44) þahit olan gözlerimle gördüm ben, Roma'da çýkan iç savaþý. Caesar'ý öldüren Brutus ve Cassius'un, Marcus Antonius, Octavian ve Marcus Aemilius Lepidus tarafýndan maðlup edildiðini ve galiplerin Roma'yý nasýl paylaþtýðýný... Artýk Roma'nýn batýsýnýn efendisi Octavian, doðusunun efendisi Marcus Antonius, Afrika ve Ýber Yarýmadasý'ndaki topraklarýn efendisi ise Lepidus idi.
Bu karýþýklýðýn içinden ülkem Mýsýr'a kaçtým. Kendimin ve oðlum Caesarion'un geleceðini kollamak için bir gözüm Mýsýr'da, diðeri Roma'da olmalýydý.
Benim adým Cleopatra! Yirmi yedi yaþýmdaydým. Roma'nýn doðusunun efendisi Marcus Antonius, görüþmek için beni Tarsus'a çaðýrdý. Gittim; giderken üzerime ülkemdeki en iyi mücevherleri takýp takýþtýrdým, ipekten elbiselere büründüm. ( MÖ 42) Marcus Antonius'un kýsýtlý taktik ve stratejik yeteneklerinden, asalet düþkünlüðünden, alkole aþýrý ilgisinden, ihtiraslarýndan ve hepsinden öte kadýnlara olan merakýndan fazlasýyla haberdardým. Müstehcenliðe düþkün bir adama müstehcen bir meydan okuma... Ýlk karþýlaþmanýn mümkün olduðu kadar çarpýcý olmasýný istiyordum, çünkü Romalýyý, kimsenin Mýsýr'ý benden daha iyi yönetemeyeceðine ikna etmeliydim. Hedefimdeki adamýn zayýf noktalarýný gayet iyi analiz etmiþtim. Bütün þatafatým ve cazibemle Romalýnýn karþýsýna çýktým. Marcus Antonius'u baþtan çýkartmam hiç de zor olmamýþtý. Birlikte Ýskenderiye'ye geldik ve o kýþý birlikte Ýskenderiye'de geçirdik. Roma'dakiler bu birlikteliðimizden rahatsýz oldularsa da tarih, kendi bildiði istikamette akmaya devam etti. Romalýdan biri kýz biri erkek, ikizlerim oldu: Alexander Helios ve Cleopatra Selene...
Benim adým Cleopatra! Otuz iki yaþýmdaydým. Marcus Antonius, Partiyanlarla (Perslerle) savaþa giderken bir kez daha Ýskenderiye'ye uðradý. Ýliþkimizi bir kez daha baþlattýk ve o tarihten itibaren Romalý Ýskenderiye'ye yerleþti. (MÖ 37) Ona yeni bir çocuk daha doðurdum: Ptolemy Philadelphia...
Marcus Antonius, Roma'da Octavian'ýn kýz kardeþiyle evli iken bir Mýsýr ayiniyle benimle de evlendi.
Benim adým Cleopatra! Otuz beþ yaþýmdaydým. Marcus Antonius, bana karþý Caesar kadar cimri davranmadý. Ermenistan'ý ele geçirmesinin ardýndan, benim ve Caesar'dan olan ilk oðlum Caesarion'un, Mýsýr ve Kýbrýs'ýn ortak hükümdarlarý olarak taç giymemizi saðladý. Ayrýca, kendisinden olan çocuklarýmdan Alexander Helios'u Ermenistan ve Parthia'nýn (Orta Ýran), Cleopatra Selene'yi, Cyrenaica'nýn (bugünkü Libya'nýn), Ptolemy Philadelphus'u ise Phoenicia (Ýsrail, Filistin), Suriye ve Cilicia'nýn (Güney Anadolu) hâkimi yaptý. Böylece 'Ýskenderiye Baðýþlarý' olarak bilinen bu uygulamasýyla Marcus Antonius, Roma Ýmparatorluðu'nun doðu bölgelerini benim ve çocuklarýmýn arasýnda daðýtmýþ oluyordu. (MÖ 34)
Benim adým Cleopatra! Ben artýk, Krallarýn Kraliçesiydim... Benim büyük hayallerim ve ihtiraslarým vardý. Kral kardeþlerimden sonra kral çocuklarýmýn kraliçesi olmakla yetinemezdim. Tüm doðuyu Roma'ya karþý ayaklandýrmalý ve bir intikam savaþýna giriþmeliydim. Böylece Roma'da yeni bir evrensel krallýk ilan etmek istiyordum! 'Dünya Ýmparatoriçesi' olma hayaline bir adým daha yaklaþmýþtým.
Ne var ki, aç gözlü, ihtiraslý Octavian'ýn gözü de Roma Ýmparatorluðu'nun eþsiz gücündeydi. Marcus Antonius'un benim ve çocuklarým karþýsýndaki cömertliðini, kullanarak Roma'nýn Mýsýr'a savaþ açmasý için kýþkýrtmalara giriþmiþti. Ve Roma, onun kýþkýrtmalarýyla bana ve Marcus Antonius'a savaþ açtý. (MÖ 32)
Benim adým Cleopatra! Marcus Antonius'un donanmasý ve benim donanmam ile Roma donanmasý, Actium açýklarýnda karþý karþýya geldi. Romalýlarýn devasa gemileri karþýsýnda tarumar olduk. Kaçarak kurtuldum. Marcus Antonius da beni izledi. Octavian, bizi Mýsýr'a kadar takip etti. (M.Ö.31)
Marcus Antonius, aþaðýlanmaktansa ölmeyi tercih etti ve kendi kýlýcýyla intihar etti. Sevgilim ölünce korumasýz kaldým.
Benim adým Cleopatra! Otuz dokuz yaþýmdaydým. Atam Büyük Ýskender'e nasip olmayan dünya imparatorluðunu kurma hayallerim bana pahalýya mal olmuþ ve kanla yýkanmýþtý. Bu uðurda sevgilim ve çocuklarým ölmüþtü. Yakalanarak Octavian'ýn huzuruna çýkartýldým. Galip Octavian'ýn, benimle uzlaþmaya niyeti yoktu. Yapmak istediði gayet netti: Beni, bir zamanlar hâkimi olduðum þehirlerde köle olarak dolaþtýracaktý! Hayýr, böyle bir þeye katlanamazdým. Sevgilim Marcus Antonius gibi ben de intihar etmeliydim. Bunun için Ýskenderiye’de elimi, Mýsýr kobra yýlanýnýn bulunduðu bir sepete sokarak, kasýtlý olarak kendimi zehirlettim. Mýsýr inanýþýna göre kobra zehriyle ölmek, insaný ölümsüz kýlýyordu. (MÖ 30)