Kudüs'den yükselen devasa alevler kýzýl bulutlar halinde gökyüzünü kapladý. Fýrtýnalar nefes oldu, üfürdü bulutlarý Mýsýr'a doðru. Mýsýr'ýn zalim firavununu sarayýnýn kalýn duvarlarý koruyamadý, küle döndü duvar taþlarý. Firavun ve onun soyundan gelen tüm kýptiler kýzgýn küllere gömüldü. Bu akýbetten sonra Ýsrailoðullarý bir araya gelerek þenlikler yaptý.
Firavun, korkuyla uyandý. Kan ter içindeydi. Hemen müneccimlerini topladý. Gördüðü rüyayý anlatarak, yorumlamalarýný emretti.

Müneccimler aðýz birliði ederek, "Yakýnda Ýsrailoðullarý'ndan bir çocuk dünyaya gelecek, Mýsýrlýlarýn helakine, senin krallýðýnýn da yerle bir olmasýna sebep olacak," dediler.

"Firavun, memleketin baþýna geçti ve halký fýrkalara ayýrdý. Ýçlerinden bir topluluðu güçsüz bularak onlarýn oðullarýný boðazlýyor, kadýnlarý sað býrakýyordu. Çünkü o bozguncunun biriydi." (Kasas Suresi/4)

Firavun, bu korkuyla yaþar oldu. Sonra korkularýndan kurtulmanýn yolunu Ýsrailoðullarý'nda yeni doðan her erkek bebeði öldürtmekte buldu. Tüm ordusunu bunun için seferber etti...

"'Çocuðu emzir, baþýna geleceklerden korktuðun zaman onu suya býrak. Korkma, üzülme. Biz þüphesiz onu sana döndüreceðiz ve peygamber yapacaðýz' diye bildirmiþtik.'' (Kasas Suresi/7)

Pek çok masum çocuk doðar doðmaz katledilirken dünyaya bir erkek çocuðu daha geldi. O da öldürülecekti. Annesi bu korkuyla kývranýrken, sandukadan küçük bir salýn içine koyduðu bebeðini Nil'in sularýna býraktý.

Firavun'un bu katliamlarýndan dolayý üzüntüsünden odasýna kapanmýþ olan Asiye, bir gün saraydaki odasýnda oturuyordu ki bir þey dikkatini çekti. Sanduka benzeri bir þey, Nil nehrinin ortasýnda bata çýka ilerliyordu. Muhafýzlarýna ve cariyelerine onu getirmelerini emretti.

Sanduka Asiye'ye getirildi. Sandýðýn içinden dünyalar güzeli bir erkek bebek çýktý. Bebek, Firavun'un cani askerlerinden kurtarýlmak için bu sandukayla suya atýlmýþ olmalýydý.

Bebeðin ablasý Meryem, su içinde yüzen sandukayý kýyý boyunca takip etmiþti. Olanlarý gördü. Gördüklerini, geri döndükten sonra annesine bir müjde gibi anlattýðýnda kadýn sevinç gözyaþlarý döktü. Bebeði kurtulmuþtu!

"Benim için de senin için de bir göz aydýnlýðýdýr o; onu öldürmeyin; umulur ki bize yararý dokunur, yahut onu evlat ediniriz" (Kasas Suresi/9)

Bebeði korumasý altýna alýp büyütmeye karar veren Asiye, Firavun kocasýnýn tüm öfkesine katlanarak bebeði ona teslim etmedi. "Benim için de, senin için de o bir göz aydýnlýðýdýr. Onu öldürme! Onu evlat edinirsek, bakarsýn bize yararlý bir evlat olur," diyerek diller döken Asiye'yi çiðneyip geçemeyen Firavun, sonunda onu büyütmesine razý oldu. Ve böylece Asiye, çölün ortasýnda bir sera yeþertmeye koyuldu.

Bebek için sütanneler getirildi, fakat o hiç birinin memesini emmedi. Yeni yeni sütanneler getiriliyor, hiç birinden sonuç alýnamýyordu.

Meryem abla, kardeþinin akýbetini her gün izlemeye gayret ediyordu. Bu esnada bebek için sütanne bulma uðraþýsýný öðrendi. Asiye'nin huzuruna çýktý. Ona, "Sizin aradýðýnýza uygun bir kadýn tanýyorum, isterseniz çocuða o bakabilir," dedi. Asiye, umutsuzca, "getir, onu da deneyelim," dediðinde bir koþu gidip annesini saraya getirdi. Bebek, bu yeni kadýný iþtahla emmeye baþladý. Böylece anne ile oðulun bir araya gelmesi saðlanmýþtý. Bu ilahi mucize sayesinde bebek Asiye'nin himayesinde anne sütüyle beslendi, serpilip büyüdü.

Büyüdükten sonra, peygamberlik görevi verilen bu bebeðin adý Musa idi...

Hz. Musa'nýn dinine giren ilk insan anneliði Asiye oldu. Hz. Musa’nýn, Firavun’un sihirbazlarý karþýsýnda üstün geldiðini görünce Allah'a ve peygamberi Musa'ya teslim olmuþtu. Baþlangýçta bu inancýný zalim kocasý Firavun'dan saklamaya çalýþtý.

Bir gün sohbet esnasýnda zalim Firavun'un Musa taraftarlarýna nasýl iþkenceler yaptýðýný büyük bir keyifle anlatmaya baþlamasý üzerine, dayanamadý, onu merhamete ve iman etmeye davet etti.
"Dedi ki: Sizin en yüce Rabbiniz benim" (Nâziât Suresi/24)
Firavun, kendisinin "tanrýlarýn tanrýsý" olduðunu ileri sürerek, "Sizin en yüce Rabbiniz benim," diyordu.

Karýsýnýn "Allah'a deðil, kendisine tapýnmasý gerektiðini" söyleyerek Asiye'yi yolundan döndürmeye uðraþtý. Ama hayýr, Asiye, geri adým atmýyor, kocasý ýsrar ettikçe Allah'a imaný daha da güçleniyordu. Firavun, tüm Mýsýr'ý kendisine tapmaya mecbur etmiþken, karýsýnýn bir 'baþkasýna' tapmasýna göz yumamazdý. Asiye için sonun baþlangýcý geldi, çattý.

"Ya bana tapýnýr, þimdiye kadar yaþadýðýn þekilde Nil'in Kraliçesi olarak þatafat içinde yaþamayý sürdürürsün. Ya da..."

"Ya da?"

"Ya da, Allah'a iman etmenin bedelini en aðýr biçimde ödersin!"

Asiye düþünmedi bile. O tercihini çoktan yapmýþtý. Kalbinde sadece Allah'a ve onun sevgili peygamberi Hz. Musa'ya yer vardý.
Asiye'yi Allah yolundan döndüremeyeceðini gören Firavun, onun yere çakýlan kazýklara el ve ayaklarýndan baðlanarak iþkence edilmesini emretti. Uzun süren iþkenceler esnasýnda Asiye, her anýnda Allah'ý zikrediyordu.

"Hani o demiþti ki: 'Rabbim! Bana kendi katýnda, cennette bir ev yap, beni Firavun ve iþkencesinden ve onun zalimlerinin elinden kurtar!'" (Tahrîm Suresi /Il)

Onun bu direncine tahammülü kalmayan Firavun'un emri ile büyük bir taþla baþý ezilerek öldürüldü. Öldürülse de, Kur'an'ý Kerim'de cennetle müjdelenen Hz. Asiye'nin adý dünya döndükçe inananlarýn dilinden düþmeyecekti...

"Cennet kadýnlarýnýn en üstünleri Hatice binti Huveylid, Fatýma binti Muhammed, Meryem binti Ýmran, Firavun zevcesi Asiye binti Muzahimdir." Hadis-i Þerif


Dip not:
Kur'an'da ‘Firavun’un karýsý' diye söz edilen Hz. Asiye’nin adý hadislerde açýkça ifade edilmiþtir. Tarih ve tefsir kaynaklarýndaysa Asiye binti Muzahim b. Ubeyd b. Reyyân b. Velid olarak zikredilir. Asiye’nin büyük dedesi Velid, Hz. Yusuf devrindeki Mýsýr Firavunu'dur.