MIZIKÇI

Bana üzülme deme
Yokluðuna ayartýlmýþ gözlerim bulut yüklü
Kar olup,yaðmuru kesmem mümkün olsa
Daha çok üþürüm sana
Sarkýtlarýmda kýrýlýrýz birlikte
MecazsýZ
Mecali yok halimizle
Giderken ;üstünü örttügün ad 'ým sende
Titreyen ayrýlik kuþatmasýnda ki can bende
Bir tek çocuklar aþka taraftar sensiz kentin,
Mavi bilyelerinde çizgi taþlarýnda
Mýzýkçýlýk eden sana karþý
Hatýrþinas deðiller
Deðil kimse tekil bir ayrý/ða
Senden sonra terkettigim
Solum yokluðunun fazlasý
Çýktým benlikten
Hüzün talanýnda seni yükledim aglak bulutlara
Ben sustum
Varlýgýnin kutsanmýsliðindan kovulmustu sözlerim
Yazsam;
Cümlem devrik ismine kýrgýn biçare
Agriyor bentler
Beyitler
Her harfince sýzlarken aþk
Damarlarýmdan ayrýlýk dökülüyor
Adým adým küçültuyorum þehri
Yoklugun karsisinda
Gök dar
Her yüz görünene dek sen !!
O kadar kandýrdimki kendimi senle
Bana üzülme deme..

Þiar