Sensiz yeni bir yýla daha merhaba diyeceðiz.. buruk ve üzgün...Hatýrlýyorum da ne eðlenceli geçerdi çocukluðumda yýlbaþý geceleri..toplumun çoðunluðunun yasak diye ürkerek erken yattýðý o gecelerin birinde –sanýrým 4 yaþlarýndaydým- sen “ çocuklar bakýn gece 12 de çeþmelerden meyve suyu akacak sakýn uyumayýn” diye bizi kandýrmýþtýn..ve tek amacýn saat 12’yi ailecek bitirip, yeni yýla beraber girmekti, o geceyi ölsem unutamam..þimdilerde nasýl da gülüyorum gece yarýsýný bekleyip, lavabolara koþuþumuza...Ah be bir tanem, sönen bayramlar gibi yeni yýllar, bütün özel günler de söndü sen gideli.
Yaþlarý, bana yakýn olanlar bilir, tombalanýn vazgeçilmezliðini.. Seninle hem tombala, hem domino oynar yenilince de mýzýkçýlýk yapardým..avazým çýktýðý kadar “oynamýyorum iþte” diye baðýrýrdým..Senin varlýðýnmýþ asýl o günleri mutlu kýlan da, ben anlamamýþým minik yüreðimle..Seni ne çok sevmiþim, oysa þimdi o zamanlar söyleyememenin acýsý kavurur yüreðimi..
Yepyeni bir yýla girsek de eskisi gibi yeni umutlara sahip deðilim baba, bunlarý sana anlatmam doðru mu bilmiyorum ama bildiðim bir gerçek var ki en büyük sýrdaþým, derttaþým sensin benim. içimdeki umutsuz yanýmý anlatmaya kararlýyým ya, o yüzden güzel þeyleri bir türlü anlatamýyorum.
Ýçimde öyle büyüyorsun ki gün be gün, yoo bundan asla þikayetçi deðilim..ne var ki; o güzel ruhun aklýma geldikçe gidiþine kahroluyorum baba..bunu kabul etmek istemiyorum..Allah beni affetsin böyle düþündüðüm için ama aradan 2,5 yýla yakýn zaman geçse de hala inanmak istemiyorum çünkü,
O gidiþ sana hiç yakýþmadý...Öldüðünü söylediklerinde hastane koridorlarýndan sana ulaþmak için çýðlýklarýmla koþarken o yol bitmek bilmedi ve bittiðinde de yataðýnda senin o güzel yüzüne ölümün bulaþamadýðýný görmüþtüm.Sanki uyuyordun, az evvelki sýkýntýlarý sanki sen deðildin yaþayan..seni ellerimden acýmasýzca aldýlar baba...bu iþi yapanlar nasýl bir yürek taþýyorlar ya Rabbim...o gün hayattan oldukça büyük, milyonlarca basamak düþtüm aþaðýya.. ellerimden tutanlarýn hakkýný ödeyemem ama babacým yokluðunu ve o dramatik gidiþini kimse silemedi..seni çok özlüyorum.. Yeni yýl diye bir þey varsa, beni affetsinler ben hala 20/Temmuz/2000 de asýlý kaldým..Seni alýp götüren tarihte yaþýyorum.Biliyorum sen cenneten o güzel kaþlarýný çatýp “yeter, bu yas bitsin,bitir!” diyorsun ama öyle kolay olmuyor iþte babacým, olmuyor...Senle olan yeni yýl kutlamalarý kalsýn aklýmda býrak, bir tek annemin doðum günü ya o gün iþte yalnýzca onu kutluyoruz, senin yerine de öpeyim mi annemi?
Seni nasýl özledim bilsen genç delikanlým..Saat tam 24:00 de çeþmelerden meyve suyu akmasa da gözlerimden sana doðru yaþlar süzülecek, ne olur hemen kýzma aðlayacaðým diye.. o yaþlarla sana dokunuyorum ben, yoksa hasretine yüreðim bu kadar dayanýr mýydý?