Delice sarsan, yaðmurda parlayan, uzakta acý veren, kalbi yoran.. Çýlgýn gibi aradýðýn, bulunca uzaklaþtýðýn, rengi kýrmýzý, hüznü yabancý, sesi aldatýcý..

Þimdi ruhunda sarsýntý, kavurucu bir baþkaldýrý ! Geliyorsan kendini kandýrma, yanýyorsan susma, aðlýyorsan aldýrma !

Ellerim uzaklarý arýyor. " Neden " diye soruyorum ! Þarkýlar söylemek istediðim þeydi. Gözlerimin gördüðü özlediklerimdi..

Sýcak, ruhu okþayan, kelimelere sýðmayan.. Dünyayý farklý gösteren, karþýna çýkýnca acýmayan ! Acýma tek odak noktasý sensin ! Sorma ! Kimlikte beliren, sevgide emek verilensin.

Yapraklar soldu. Güneþ açmaz oldu. Rüzgar üþütünce, sorunlar gelir oldu. Gitmek çözüm, kalmak aðýr oldu.

Ahh ! Sevgin yeni bir huzur ifadesi, korku geri çekilme bahanesi..

Beni gördüðünde ellerin okþasýn saçlarýmý. Gözlerin mutluluðun ifadesi. Acýlarýn büyütsün anýlarýný. Kalbin açsýn kapýlarýný !