Sen benim sağıma can, soluma yar sın
Gördüğüm her yerde sen olduktan sonra
Varsın gözlerim sana uzaklardan b/aksın...
Ben sana kavuşma ihtimalini seviyorum... Bu duyguda az u/mutlandırmıyor insanı..
Düşünmek bile yetiyor yanına yar olacağım zamanı ...
Ben seni özlemeyi seviyorum... Sana uzanan yolların ayak ucunda ağır aksak bir hasretle demlenen ...
Beklemekse, en çok seni bekledim ben , bir gün olsun gel demeden...
Hem sadece uzaktayken mi beklenir ve özlenirsin sen ,yanımda olunca farkeder mi sanıyorsun ...
Ben seni hayal etmeyi seviyorum özgürsüz ama özgürce...Nasıl kalbim titriyor bilemezsin gözlerimden gölgen gelip geçince... Tutunca yalnızlığımın ellerinden o an içime akıyor sanki sesin ve soluk soluğa kalıyor nefesim ..
Şarkılar tutuyorum ikimiz adına seni yanımda bulamadığım kadar,kafa bulduruyorlar bana...
Kaybediyorum kendimi ,uzakta olsan da beni kendinde ara o yeter bana ...
Aşk bu değil midir zaten, çıkarır seni saklandığın yerden...
Sonsuza böler hüznü ,ayrılığı düşürse de paya altı harfe sığar mı hiç acıtan paydası
Gözyaşları neden var anlasana
Ağlamaksa adı eğer çok ağladım sana ...
Sevmek ... Ve bir ömür gidememek... Kal denil/e/mese de...
Yüzlerce insana merhaba diyen eller bir tek elde takılıp kalıyorsa
sızlıyorsa parmak uçları vedalarda, bunun adı AŞK değil başka nedir söylesene..
Ya da sus söyleme
Kalbimin kalemi anlatsın
Ben senin uykudan öncen
Sen benim uykudan sonramsın
Ben senin yanan avuçların
Sen benim üşüyen parmak uçlarım
Ben senin yarım kalan yarın,
Sen benim tamamlanan yanımsın
Anlamı yok uzakların,
Seninle mesafemiz bu mektubun ön ile arka yüzü kadar
Ön yüzünü ben çizdim arka yüzünü sen karalarsın ...
25 kasım 2013
ARZU KARADOĞAN
