Korku, zayýflýk belirtisidir. Kendi düþüncelerine, inançlarýna güvenememektir. Korku, yüzleþme cesaretini kýran duygudur. Korku, kiþinin kaçmasýyla kiþiyi kovalamaya devam eden ve kiþinin gerilemesine neden olan duygudur. Ayrýca, korku bedeni sardýðýnda korkulan her þey düþman olarak algýlanýr ve kendini savunma adýna o þeye baðnazca taarruz edilir. Müslümanlarýn sinemaya bakýþýndaki korkuyu biraz böyle okumak gerekiyor.

Ýnsan bilmediðinden, anlamadýðýndan ve korktuðundan uzak durur. Bu üç durum maalesef Müslümanlarýn tutumuna yer etmiþ durumda. Uzak kalýþ, Müslümanlara pahalýya mal oluyor. Sinema ve televizyon karþýsýnda Müslümanlar sýkýþmýþ ve çaresiz durumdalar. Bu ikilinin etkilerini nasýl kýracaklarýna dair ellerinde bir argüman yoktur. Herkes durumdan þikâyet etmede ama ayný zamanda kendini kaptýramadan edememektedir.
Bu durum Müslümanlarýn sinemaya yatýrým yapmasýna da engel olmaktadýr. Bugün ekonomik olarak güçlenen Müslümanlar, birçok alana yatýrým yaparken, tek yatýrým yapmadýklarý ve uzak durduklarý yer sanat ve sinemadýr. Sanki bu alana akýtýlacak para boþunaymýþ gibi algýlanmaktadýr. Villalara, arabalara, lükse milyonlar harcanýrken göze gelmeyen bu gereksiz masraflara karþýsýn bir villaya bir arabaya verilen deðer sinemaya verilmemektedir.

Müslümanlar hala, klasik anlayýþý yýkamadýklarýndan ve dünya nimetleriyle yeni tanýþýp, baþlarý döndüðünden sanatýn önemini kavrayamamaktadýrlar. Aslýnda þimdi yapýlmasý gereken Müslümanlarýn sanata yatýrým yapmalarýdýr. Sanat ve kültür merkezlerin kurulma zamaný geldi de geçiyor. Yurt, dershane, medrese ve Kur’an kurslarýn yanýnda artýk sanat ve kültür merkezleri açýlmalýdýr. Hatta öncelik diðerlerinin yanýnda sanat ve kültür merkezlerin olmasýdýr. Zaten bu sanat ve kültür merkezlerinde yukarda deðinenlerde yapýlabilir.
Haydi zengin Müslüman para musluklarýnýzý biraz sanat ve kültür merkezleri açýn. Merak etmeyin aldýðýnýz onca araba ve villanýn yanýnda çok paranýz gitmeyecektir ama toplumun geleceðine büyük yatýrýmlar yapmýþ olacaksýnýz. Sanat ve kültüre yapýlan yatýrým insana yapýlan yatýrýmdýr, boþuna gitmez.

Bu sanat ve kültür merkezlerinde geleceðin aydýnlarý yetiþecektir. Ýçinde felsefe, psikoloji, sosyoloji, sosyal bilimler, müzik, resim, sinema, tiyatro ve daha sayamayacaðým birçok alanda eðitimler verilmelidir.
Böylece bize ait olmayan mekânlara gitme korkusu aþýlacak, kendimize ait mekanlar daha rahat eðitim verebileceðiz. Korkularý arkamýza alýp, baþkalarýn sinemasýyla sanatýyla övüneceðimize, kendi sanat ve sinemamýzla gurur duyarýz.

Amerika’yla, Avrupa’yla, Japonya’yla ve daha birçok ülkeyle ancak sanat kültür merkezlerimizin olmasý ve sayýlarýnýn çoðalmasýyla baþ edilebilir. Kültürlerinden korunup, kültürel üstünlüðe geçiþ yapýlabilir. Siyasi baþarý, kültürel baþarýyla birleþmediði müddetçe bir ayaðý eksik olacaktýr.

Osman Tatlý
osmantatli@gmail.com
www.osmantatli.com.tr