Uðruna öleceðini zannedip olabildiðince sevmek,
Sevda daðlarýnda üstüne hasret yaðacak demek…
Bir gün gelip de hasrete dokunmak istemiyorsan,
Uðruna gerçekten ölüp ölmeyeceðini sýnaman gerek…



*

Sinmiþler tenhaya, mektup okurlar
Mektubun gelmemiþ, isyankar oldun
Yâri olmayanlar, tespih dokurlar
Hasret bana geldin, sevgili oldun.


Nedendir bilmem ki, günler geçmiyor,
Hasretlik bitip de, yüzüm gülmüyor,
Þu garip halimi, soran olmuyor.
Hasret bana geldin, sevgili oldun.


Çektiðim bu acý, yârin hasreti.
Yaksam, yýksam ben bu, soðuk kasveti.
Hasretlik canýma, gayri tak etti.
Hasret bana geldin, sevgili oldun.


Ýçimde o yârin, gülü kokuyor.
Dalýnda gül koncasý yâre benziyor
Bu hasretlik beni, yakýp yýkýyor.
Hasret bana geldin, sevgili oldun.


Kimse derdim bilmez, herkes el oldu.
Kapandý gözlerim, hiç görmez oldu.
Bir mektup, bir selam, gelmez oldu.
Hasret bana geldin, sevgili oldun.


Piþman olup dönme, beni çok yordun,
Terk ederken beni, bana mý sordun?
Yakardýn dilimi, ateþte kordun
Hasret bana geldin, sevgili oldun.


Kemnur’um giderim, ahir zamanda
Ölüm kurtuluþtur, yaþanmaz canda
Caným helak olsun, sevdiðim yoksa
Hasret bana geldin, sevgili oldun.






02.11.2012
Þair Kemal PARACIKOÐLU (Kemnur)