"Uykum en iyi eleştirmenimdi; bazen beni bir paragrafa tıkayıp saatlerce orada tutardı." - Franz Kafka"

Sıdıka

Gibiydi...

Acılarım sana emanet ben gidiyorum… / Ve onunla karşılaştım karanlığın en asi anında…

Annem Sana...

Ellerime baktım… / Hala yumuşak ve kar beyazı… Ne değişmişti… Annem ellerime dokunup

Başa Dön