"Umut, karanlığın en derin olduğu anda bile ışığa yelken açmaktır."

Yürürüm / Yerin Kalbi Kanasada...

ve ant içerim sevgilinin gözlerinde...

yazı resim

Zaman ...

Dokunulmazlık zırhı altında yankılanırken
Yaşam orucum yirmibeşinci yılında
Ne çok tutsaklıklara büründü yürek
Ve
Ne çok özgürlüklere mahkum oldu demir parmaklık

Yirmi beş yıl
Yirmi beş sükut
Ve yirmibeş çığlık
Mechul cinayetlerin faili ellerim
Ellerim bağlı
Ellerim üşümekte….

Aykırılıklarım hesaba çekilir bugün
Şiirim fişlenir,nemrut yüzlerce
Ve kırılır kalemim...

Ama Pir Sultan el eder uzaktan
Yusuf'um gülümser
Ve Hasan'ım
Ve Hüseyin'im
Çifte su verirler
Çelikleşen kalemime

Hüzün boğulur….

Bugün biçilmiş kefenleri yırtar şiirim
Bugün tokat olur zalim zulmüne...

Zindana inat
Darağacına / dipsiz kuyulara
Kerbelaya inat
İsyan olur nakış nakış
Ve sevgili;
Gül yüzlü sevgili
"Yar" der…
"Gel" der…
"Karanlığın sonu aydınlık" der…
Yürürüm zamana inat
Yürürüm yerin kalbi kanasada…
El veririrm umudun ak yanına

Ve ant içerim sevgilinin gözlerinde

Kutlu yarına…
Kutlu yarına...

İmdat Özcan
15.07.2007 / Kumbağ

Yorumlar

Başa Dön