"Yazmak, varoluşsal bir bunalımın, en azından bir süreliğine, başka bir varoluşsal bunalıma dönüşmesidir." - Franz Kafka"

Yok

artık zor değil soğuğu solumak,tek başınalığın gururu kadar ağırdır yalnızlığı.yavaş yavaş öğrenirsin hayatı.ilk gözyaşların kadar masum olsun istersin diğerlerini; ama yalnızlığın gözyaşları kirlidir, paklayamazsın.

yazı resim

Hem uzak hem içimdesin
Sigaranın dumanı gibi içime sinmişsin
Bakışlarım alkol yoksunu kaçışlarda
Üşüyorum benliksiz
Ben, sensiz; kimliksiz.

Yanımdasın, o sen değilsin
Ürkek ben, atılgan sen
Benliğini gözlerimde yitirmişsin
Üşüyor musun benliksiz?
Sen,bensiz;kimiliksiz?

Tanımıyorsun beni artık
Görmüyorsun,işitmiyorsun
Düşünmüyorsun
Sende değilim;
Yine de sen, bendesin.

Yüreğinin şehrinde bir başımayım
Hani hayalleri sevgimize beraber boca ettiğimiz sahilde
Oturuyorum bu gece
Olur da sen de dolunayda aynı çehreyi görürsün diye.

Sorsan: "Karanlıktan korkmuyor musun?"
Desem: " Yanımda olsan korkardım."
Sen yerime kardeşim tuzlu suya dokunuyorum
Soğuk;ama içten.
Korkmuyorum, ona yakın olmaktam
Ve artık bana ırak olmandan.

Her sabah yastığım ıslak
Yolculuk vızırtıları uyandırıyor beni.
Unutturmuyor seni.
Nereye gittiğimi kimse umursamıyorç
Masum gözlerini arıyorum tavanda.
Benliksiz.
Sensiz
Kimliksiz
Kimsesiz.

KİTAP İZLERİ

Yaşadığım İstanbul

Selim İleri

İstanbul'un Kırık Kalbi: Selim İleri'nin Hafıza Kazısı Bazı yazarlar vardır ki bir şehirle öylesine özdeşleşirler, sanki o şehrin sokakları onların damarlarında akar. Selim İleri de,
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön