"Yazmanın en zor yanı, kelimeleri doğru sıraya dizmek değil, onları doğru zamanda susturmaktır." – Terry Pratchett"

Ya Sen de Olmasaydın?

yazı resim

iki kötü gece ve sen vardın...
ya sen de olmasaydın...?
karanlıktı, fena kokuyordu ölüm
ve ölmek, kavuşmak kadar ivedi,
korkuyorum uyandır beni
zahirim ol, ellerinde boğulsun ölüm...

el eleydik, olabildiğince yakın, sıcak
ay beyaz ışığından yoksun,
beyaz ışık bedenimde ayna
ayna, sendeki süs, bendeki hayal...

ellerimde siyah eldiven, uçlari kesik...
ve ayağımda eylülden kalma kirli postal...
devrini şaşırmış sakalım agresif,
bir tel koparsam kıyamet kopar,
gücenirsin bilirim!
bakışlarında iki kıvılcım,
iki kan pıhtısı, sevgilim...

acıma ilaç olmuyor
ruhuma nakşedilen aşklar
sevgine bir eylem değil benimkisi
sensizliğe grev, başkaldırı
militarist bir sevda belki...

içimde hapsolmuş kaosum, gecemsin
...gecemde pankrat, pankratta sen,
kah Çağlayan, kah Kadıköy...
bilmem hangi meydan zulası
bilmem hangi heyula zamanı...
Taksim’de yoktun işte,
sen yasaktın,Taksim yasaktı...

karanlıktı, fena kokuyordu ölüm
ve ölmek, kavuşmak kadar ivedi,
korkuyorum uyandır beni
zahirim ol, ellerinde boğulsun ölüm...

iki kötü gece ve sen vardın...
ya sen de olmasaydın...?

Hüseyin Güneş

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön