"Yazmak, bir hayaletle güreşmek gibidir; kazansanız bile, ellerinizden kayıp gitmiştir." – **Franz Kafka**"

Unutulmayan

unuttum deme yalan unutamazsın beni / dudaklarında gezinen bir gizli ben varım / unuttum dediğin hatıralar koynunda / unutulmayan ben sen de bir ömür yaşarım

yazı resim

Kışlar baharı, bahar yazı kovalayacak;
Ve mevsimler yılları getirecek ard arda;
Taşınacak anıların ağır güftesinde;
Hayat geçip gidecek farkında olmasanda...

Solacak albümündeki o eski resimler;
Her şeyin eskiyecek, her şey donuk kalacak;
Ağaracak saçının telleri birer birer;
Beni andığında için acıyla dolacak...

“Kocam, Sevgilim” dediğin o erkekte beni,
Kollarında sıcaklığımı arayacaksın...
İliklerinde hissedip benim yokluğumu,
Dönerim umuduyla ufku tarayacaksın...

Bu şehrin kaldırımlarında ayak izime,
Sokaklarda gölgeme takılıp kalacaksın;
Gündüz serabın, gece kabusun olacağım,
Sen beni hiçbir zaman unutamayacaksın...

Hayalinde yaşayacak bütün hatıralar,
Servetin olacak bana ait neyin varsa...
Sinecek mazimiz bu şehrin her köşesine,
Beni arayacaksın mahşer günü de olsa...

Unuttum deme yalan, unutamazsın beni,
Dudaklarında gezinen bir gizli ben varım!
Unuttum dediğin hatıralar koynunda;
Unutulmayan ben sende bir ömür yaşarım...

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön