"Bugün 23 Aralık 2025, saat 12:00. Ne kadar da şanslısınız ki, ben bu zamanı çoktan yazıp bitirdim." - Kurt Vonnegut"

Unutuldum

İnsan herkesi ve her şeyi unutabilir...kendinin unutulmayacağını unutmamak şartyıyla...

yazı resim

Ne arayan var, ne soran?

Bir köşede unutuldum.

Seven kâlbim oldu vîran

Bir köşede unutuldum!

prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /

Derdim azar yavaş yavaş

Gözlerime dizilir yaş

Ne bir dost var, ne arkadaş

Bir köşede unutuldum!

Umularla biter ömür

Canım özlemlerle çürür

Her âzamı hüzün bürür

Bir köşede unutuldum!

Yalnızlığa duçâr oldum

Hasret ile nâçar oldum

Kendimden de kaçar oldum

Bir köşede unutuldum!

Küle döndüm yana, yana

Gelmez, bittim âna, âna

Sevemedim kana, kana

Bir köşede unutuldum!

Ne bir haber, ne selam var

Har ân figan, her an gam var

Bir yâr demedi bana yâr

Bir köşede unutuldum!

İçim harâbeye döndü

Sevdâmın alevi söndü

Canım hüzünle büründü

Bir köşede unutuldum!

Belirsiz derdimin nevî

Vîrâne muhabbet evi

İçimde vuslat alevi

Bir köşede unutuldum!

1984 Elazığ

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön