"Yarının ne getireceği belli olmaz, ama dün de bugün gibi bitmişti ve kimse şaşırmadı." - Douglas Adams"

yazı resim

Bir torpil patlıyor yine
Seyran değil, bayram hiç değil. Hayırdır?
ve dibe dalmış Ali
korkudan kaldıramıyor başını
Tükettiği nefesleri, bir yenisiyle değiştirebilmek adına.
Sınırlarını zorlamanın zorluğuyla karşılaşmanın bedelini ödercesine.

Bir pil çıkmış, adına "Tor" diyorlar.
Baktım kıyı bucak, tadına bakabilmek için, koklayabilmek için.
Bir haber geldi.
Ali zehirlenmiş, birinin "Tor"unu yedikten sonra.
Haddini aşmışlığının bir bedeli de bu olse gerek.
Söyle kravatlı Bayraklı adam, hüznün yalan söyleyemez.
Sende bahset, Ali'nin hadaşmışlığından.

Köyümüze bir büyük gelmiş, adı Tor soyadı Pil.
Besbelli buraların çoğuymuş bir zaman.
Herkes ısınmışlıktan dem vuruyor, kaynaşmışlıktan, sevmişlikten, umut var olmaktan ondan yana.
Ali ise çaresizlikten, umutsuzluktan, imkansızlıktan...
Çünkü Adı Ali Soyadı ise Pil hiç mi hiç değil.

Yerinyüzündeki tüm torpilleri topladım.
Çaktım bir kibrit, birini patlatacaktım, diğerlerine sıçrayacaktı çaktığım kibritin alevi.
Derken bir rüzgar söndürdü kibritimi.
Meğer Ali yeryüzündeki tüm kibritleri toplamış,
Meğer o rüzgar Ali'nin nefesiymiş.
Meğer Torpil ne iyiymiş.

KİTAP İZLERİ

Masumiyet Müzesi

Orhan Pamuk

Hatıraların Varlığa Dönüştüğü Yer: Masumiyet Müzesi "Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum." Orhan Pamuk'un 2006'da Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmasının ardından yayımladığı ilk büyük romanı olan Masumiyet
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön