Bir ağaç yaprağından,
Farksızdı aşkımız.
Her rüzgar estikçe,
Sağa sola savrulan.
Üç mevsim yaşadı,
Aşkımız.
Sonbahar gelince,
Düştü yerlere,
Düştü ayaklar altına.
Sonbaharı sen getirdin,
Sen getirdin bizlere.

"Her yeni gün, yaratıcılığın kapısını aralar; karanlık ne kadar derin olursa olsun, içindeki ışığı asla kaybetme."
"Her yeni gün, yaratıcılığın kapısını aralar; karanlık ne kadar derin olursa olsun, içindeki ışığı asla kaybetme."
Yapraklar sararıp yere düşünce, sonbahar gelir, bendeki acı alevlenir, küllenmez...
Bir ağaç yaprağından,
Farksızdı aşkımız.
Her rüzgar estikçe,
Sağa sola savrulan.
Üç mevsim yaşadı,
Aşkımız.
Sonbahar gelince,
Düştü yerlere,
Düştü ayaklar altına.
Sonbaharı sen getirdin,
Sen getirdin bizlere.