Kalbim kadar hüzünlü sokaklardan geçtim,
Bulutlar kadar gözyaşlarımı özgür bıraktım,
Ölüm kadar kendimden geçtim...
Gündüz kadar umutlandım, gece kadar hüzünlendim...
Ne ölümü seçtim, ne de yaşamdan geçtim...
Ömrüm kadar hala araftayım...

"Her yeni gün, tıpkı 1 Mayıs gibi, emekle örülmüş umutların ve yeniden başlamanın sessiz şiiridir."